Pages

Thursday, September 30, 2010

Wireless Naman



Kahapong yesterday ay isang great day por me. Kasi naman I make gala to SM Cubao not to make liwaliw,  but nagkameron kasing utos-utosan sa akin si erpats. Bumili daw me ng wireless router. Nagbigay siya ng one thousand pesos. Me na lang daw magdagdag ng kulang. Hokey...

Pano ba naman dili kami mag neneed ng wireless router...

Si mga kapatid ko, may mga laptaps... pati si daddy meron, syempers ako meron din. Angas lang no? May secret entrance po sa backwindow para sa mag-aakyat bahay sa min.

Need kasi naman sa school magkalaptap ni kapatid. Si daddy naman, gamit nya his laptop to make sagap wi-fi sa office nya and download movies. Si mommy naman, she is making gamit my laptap naman. Nagpaturo kasi ng facebook, to interact naman daw her long last ex-classmates and for connections sa reunions. Naman.

Nakampot nakabili me ng D-LINK na nagkaka price ng P2350, and then i make install sa house, inabot me ng 2 hours, kasi naman palpak this device to give instruction. It's not me tanga naman no. Educated naman me sa mga ganitong bagay things.

Napag-alaman ko later alligater...

It's my dell laptop pala who is mahirap kausap and mahirap ispellengin the ugali. Daming kinoconfigure there... Kaya nagwait na lang me ng dapternun sa pagdating ng arrival ni erpats.

Ginamit ko ang Toshiba nya to configure. Easy as one two three naman ang installation and configuration.


Sabay-sabay na nagbukasan ang mga laptops, nagconnect... at tumae... Success!!!



Wallahhh!!! Instant starbucks my bahay without coffee and without conyo-conyohan people nga lang..

Iniinvite ko kayo out there in the jungle to make stay sa gilid ng house to make sagap ng wi-fi. Ang password sa wi-fi is "jaguar"

Hephep hooray!!!

Tuesday, September 28, 2010

Line 2



Haprub haprub. Me so happy. I got my leave sa sabado at linggo chunkee checked kaninang later ni bosschip. Unang first time kong magagawa this sa history ng forever ko.

Anyway... Na-overwhelming lang me sa mga pangyayari here sa office... Nagrerenovate na din pala here. Pero wala ko care muna...

Going on to my story por d day... Anyone among sa inyo na sumasakay sa mga Electrical Trains natin dito sa metro manila?

I'll be more specific.. Line 2. Santolan to Recto and vice versa. Grabe this pekingsheet na LINE... Pagpasok you pa lang sa loob ng station, gatakot-takot na hagdanan na ang sasalubong sa iyong healthy at kicking alive na legs. (Reklamo nila lologrampa and lolagranma ang pag-akyat... may elevator nga pero from ticket station to train lang. )

And then these people making pila on the counter to buy tingi-tingi na card. EH for stored value nga lang dapat there and for senior citizend. These people makes the pila more mahaba like centipede. Sobrang hussle, tumatagal lalo sa suklian. 100 peso bill ipapay nila for 12 pesos-ticket. Damn them. Doon sila pumila sa mga dispenser sa side. Galit na me.

Here we are na... sa Waiting station para maghintay syempers.. ng train. Bakit walang upuan!!! Nagagalit ako!!! Pagnagmake sitdown ka naman sa bakal sa gilid, these guards will make pito like prrrrrrtttt bawal umupo there!!! Concern lang naman me for the senior citizens and disabled/s. Supply naman kayo LRT people ng seats. Hangtagal-tagal pa naman dumating ng trains or yung INTERVAL.

Ok, enter the dragon na to the choo choo train. Grabe every weekdays, siksikan to the maximum dami ng people. Lucky me if makapasok and makapagextend ng arms to make paypay using my lasog-lasog karton na libre sa isang school. Why naman so INEEEEETTTTT!!! Sa MRT nga, kahit sobrang daming people eh mararamdaman mong malamig at may wind talaga galing sa kisame. Dito sa LINE 2 LRT, parang cooler lang ng beer ang pagka cool. Hindi to cool pare. Badtrip.

And then, this train is mega like worm and snail sa bagal. Kahit no-hawak dili ka matutumba. Kahit magjackstone ka while standing, you won't FALL. Eye to eye, promise.

TAPOS NGAYON GAGAWING 40PHP ANG FARE!! BAKET, INSURED BA KAMI DITO SAKALING SUMABOG ANG TRAINS KASAMA NG BRAINS NAMIN?

Huwala lang. Yun lang.

Retweet this. Share on Facebook. Like this. Pak!

Saturday, September 25, 2010

Sunday Post

Wala me maisip na title. Kakastress mag-isip.

Kaninang umagang morning subra-sobrang aliwalas ng aking pagka-wake-up. Kahit sabihin me na 12:30AM na ako nagcollapse sa aking sopt kama. Wula lang. Pinagmamayabang ko lang na maganda gising ko. Wo we ano ngayon?

Habang nananalamin me sa salamin malamang, nakita ni daddy ang electric fan. Naka number 3 ang level of wind. And then he approached the iliktrikfan.

He made pindot na number 2 button.

Tuloy pa din me sa pag-aayos ng buhok using bench clay fix something.

Natawa me ng lumapit si daddy...

"Dili naman you nagbabayad ng kuryente. Ang thick ng mukha neto, pa-number3 number3 pa ng electric fan this boy"

And then daddy made pinch pinch my pisngi na parang nakyutan lang sa 2 years old bouncing baby boy... ang cute ko lol

"Ang kapal neto, Oh, ang nipis nipis naman pala ng mukha mo."


lol


Pero in a joke-joke-joke time ang nangyaring scenaryo. Natawa din si mommy sa kwato.

Kayo out there, do you have a story to make kwento at mashare, bonding moments kahit mga pahapyaw moments lamang.

Kaya payo lang from the me, na cherish evey moment na you are making live kasama nila mommy and daddy. And sibling na din..


Happy family day. lol Pauso lang na family day ngayon. Gusto kong mapost ng like this. Pak!



Thursday, September 23, 2010

Move On

Habang bumibili me ng lunch ko sa angel's burger here near the campus, este the office, may nakita me na something na nagpa-make nerbyos por me. It's her again. Ang notoryus na baliw na ale. Ang nagmake batok sa king fourhead. 

Thanks God telege kesi nemen huwala syang ginawang kakaiba this time. Nakatulala lamang si ale sa kawalan. Baka nag-eemo mode lang. Whew. Buntong hininga here and there. Whew ulit.

Naka move-on na ko sa piling nya yeh.

Tungkol nge pala sa recent post ko na may multipletiple choices... ang tamang sagot there is the letrang letter c. Dinukutan ako ng celphone na parang nagpa-give-away lang me sa bday party

Hokey, tawanan you na me. Pero iyan talaga ang nangyari. Anyway, moving on na me kaya enough for this and that.

Naktulong naman this video por me to be happy. Nakita ko this sa wall ng isa kong prenly pren sa facebook. Sabi ko nga i tag me pero di nakinig. Enjoy...


Sunday, September 19, 2010

Unforgettable

Kung sasali lang me ngayon sa photogenic contest, below sea level na ang pwesto ko. Pano ba naman, nanlilimahid na me dito sa working station area place ko. Mekaniko on the lose na ang hitsura ko. Kumakaylangan ako ng tatlong paligo to regain virginity este vitality. Pak

Dili ako nakatuloy sa aking expected galaan with barney and friends sa megamall last time. Nagkameron kasing unfortunate event na dumagok sa aking batok. Something that i'll never ever forget. Shocking much. Nagkameron ako ng instant trauma.

Ayaw na me magkwento about that incident. Faktalagasubra.

Hulaan na lang para mapawi naman ang aking lungkot na nadarama. Drama lang putragis

a. May baliw na nambatok sa kin at dinuro-duro me at yumakap na parang shota
b. Dinakma ang aking pagkalalake sabay kiss at tinutukan ng baril
c. Dinukutan ako ng celphone na parang nagpa-give-away lang me sa bday party
d. Nilaslas ang pants ko to get my celphone with matching sugat sa aking wetpaks

Vote Now!!!

P.S. Para sa mga kikitain ko yesterday ng ngayon, paumanhin ng maraming-maramin. Super Sorry. Dili ko na kayang tumuloy pa dahil its the because ng incident na nangyaring di-inaasahan

Nagpatext naman me kagabi kay Merry Rose kung anung nangyari sa akin. Indian mode tuloy ang kinahinatnan ko.

. Maga pa ang aking two eyes sa pag-iyak kagabi. Dyahe umiiyak. Yak. Kadire.

Yun lang muna.

Thursday, September 16, 2010

Party Party

Yappy Birthday ni lola kaninang earlier umaga. Parang na-reborn siya kasi healthy x2 like carrot juice sa mall. 74 na ata sya o 74 enehalf. Ask ko pag-uwi ko later dapternun. Wag ka. Dahil mayabang me ngayon, binigyan ko sya ng five hundred pesos cash. Oha. Good grandson me. I lab my lola granny.

Since birth, may longkatoots na us. We magkakapatids were very mailap like tamaraws and mousedeers. (Tunog endangered at extinct lang hano?). Huwalang nagtatagal na maid in the philippines sa amin. Pinakamatagal na ang isang buwan. Pinakamabilis naman ang dalawang linggo. Dili ko alam kung bakit nagkaganuon ang mga happenings dati. Kaya nuong nagmake-suko na sila dade at mame na magpa treasure hunting ng maids, to the rescue sila lologrampa at lolagrammy. Hayos. Behave kame todo kase loveydoves namin sila.

Hevery mondays, may dala sila pashalubongs, either jollibee burjers or julie's bread or nova chips/etc... Haraw-haraw nila kami ipinagluluto, binabantayan, at iba pa!!

Sobrang thankful me kasi kahit oldies na silang two ay twogether pa rin silang closeness sa aming family at very malakas at maliksi at bibo pa din. Halam nyo ba na tuwing mondays ay pupunta sila sa amin at fridays sila uuwi sa kanilang homecourt? Kahit na medyo dili na kami bata, nag-aalala sila sa aming magkakapatid. How sweet. Hihi.

Nahiya nga me much now, kasi last last week bday ni lologrampa, binigyan ko din sya ng five hundred pesos pero dili ko nagawan ng blog like this. Pero share share na lang kayo ha lolotlola here sa blog entry na ito. Hihi.

Happy Birthday!!! Pag-uwi ko mamaya, magkakainan tayong lahat sa house. Daming handa balita ko. Happiness this!

Hi lola. Sana ma read mo this entry. HI LOLO SANA MAREAD MO THIS . (all caps kasi medyo mahina much na tenga ni lologrampa.)

Monday, September 13, 2010

Ask me Anything

Kaninang later ko lang napag-alaman na ang mga posters ni PGMA sa LRT-2 trains ay bakbakbak na. Punit kung punit ang labanan. Pero may leftovers pa na portions for PCSO advertisments. Hangpanget tignan ng train ang dogyot. hihi

Tama bang nabalitaan ko, na mag hihike ng pamasaheng fare sa mga electrocuted trains natin? OMG thats bulsheet. (Simangot mode) Almost 150% increase daw. Yaw ko na magcomment bout sa issue..

Actually 3rd day ko ng kaface to face this entry na to. Kaya kung anu-anong sheet na ang nagfaflashback at naeencounter ko.

Hangdami-dami na ring singsingpari na worms na nagkalat at parang may session sa senado. Nagkalat sila. 30% ay inapakan ng tao or dogs or cats. Basta. Kaya every step i take... every move i make... nakatingin ako sa lupa. Pero curious me wat kaya ano kaya ang amoy nila?

Nagpunta me sa banyo dahil tinatawag na nya ko. And then here comes na may dumating na nagmamadaling manong. He make puwesto to the urinal next sa tabi ko. Nauna pa sya mag wiwi and then Poof! It became coco crunch! Nagulat kasi me, pagkalakas-lakas na WOOOOOOSHHHHHHH ang aking nadinig. Akala ko'y sa mga babaeng girls lang ang may kakayanang mag WOOOOOOOSHHHHHHH sa pag-wiwi.

No more elaboration. Bye. Happy Monday.



Walang Clue. Pak!

Yung title - para yan there sa kanan of this blog. May Formspring ba kayo? Wula lang. Masaya lang. Ang kulit nga ng mga tanongs ni Ms. Rennane. Hihi


Halo-halo naman this entry. Sarap idelete. 





Thursday, September 9, 2010

Tweet Tweet





Kaninang earlier in the morning, i'm ready-ing yung bag ko for office. Nagulat na lang me ng biglang ng wave and say hello! ang isang pizza na naka-wrap sa (wrapper?). Naalala ko, last week pa kami nag-make order ng pizza sa shakey's. Paktay. Smelly na. Buloks na pala. Sayang much. T_T


Anyway, my way, segway, na-follow ninyo na ba si ANABELLE RAMA on (tweet) este twitter? Grabe much. Uber funny that woman. At first kala ko, hoax lang or poser only. Pero the matter that ruffa and others start following and make sagot to here twitter... Naniwala na me.


Heto mga examples...




-dong, nandito na ako sa twitter


-dong, hindi fake ang twitter account ko, sa mukha at katawan ko nga, walang fake, sa twitter account ko pa


-dong, kaya pala hindi mapakali ang byuti ko at di ako makatulog, nakalimutan kong i-promote ang "survivor philippines" ni richard


-mga dong at day, salamat sa mga tweet ninyo tungkol sa akin, baka maiyak na ako, masira ang mascara ko


-sa mga fans ko, pasensiya na kayo mga day at dong at na-busy ang byuti ko, heto na magtu-tweet na ako


-'dong, ano ba 'yung twitlonger? baka may bayad 'yan, gagastos pa ang byuti ko




Oh yeah, mababaw lang me at natawa me much there sa mga tweets ni anabelle rama. 


weh hano naman?




Oh, hano pang hinihintay ninyo? Follow na her! Pak!




Alis muna me, manonood pa ng eat bulaga, live streaming here sa office. Hihi. Walang magsusumbong!




Bloghop mode time... and then ZzZzzZZZzzzz here in the office pa din. Hihi.

Monday, September 6, 2010

Hate List

Sa lahat-lahat namen, ako pa nai-tag ni Ms. Yanah. Wa- me masabi. Flattered me up to the bones. lol x100. Kahit uber init here sa house, pipilitin kong sikaping makagawa ng update here sa blog ko. Thanks to you byudibul Yanah. Ayan puro link mo na. Hihi

Ang mechanicks here sa tag na this ay i-put ang 10 hatest things sa iyong yourself. Sa aking sarili to syempers bale to myself. Huwala ng padalos-dalos-dalos pa. Ay binabati ko pala all the people on my bloglists. Wula lang. Hi lang. Heto na...

1. Mabilis pa sa choo-choo train ako mag sweat kapag hot is the panahon. I hate it! Buti na lang dili me nag ssmeell so bad. I hate the feeling lang. Arte. lols

2. Sleeping beyond 12Midnight. Para kasing so kulang the hours of isang araw. Dili ko mapigilang ibukas ang mga mata ko ng almost 24-7. Kaway-kaway mga eyebags!

3. Magastos me sa food. Lalo na pag nakaramdam me ng pag-crave. Minsan Chocolates, minsan chichirya, minsan candy, minsan chicken, minsan burger, minsan noodles, minsan lahat! Sige. Ako na ang matakaw. Ako na ang masiba. Good thing dili me tumataba. Pero hayaw ko ng lumamon ng lumamon. Ubos pera me. Wa- na pera.

4. Pwede kong gawing drug supplement ang computer games. Kaya ko ang No-Kain, No-ihi, No-tae Policies basta nakaharap me sa computer or any gaming consoles. Hello body complications.

5. Alter-ego ko si Juan Tamad. Kapag gusto kong mahiga ng buong araw, or habambuhay, kayang-kaya ko.

6. Malakas akong mantrip ng mga nakikita kong pipol lalo na if may ka-mirror-effect na artista. Churi-churi.

7. Makalat me. As in burara. Para me ahas na snake na nag-iiwan ng pinagbalatan kung saan-saan.

8. Tulad ni Yanah, may pagkaiyakin me. Hona, lalaki ako, pero weakling ako pagdating sa pag-iyak. Madali akong maantig. ary-eyes na me.

9. I keep saying mura like bad words. Kahit iniiwasan ko na, pilit silang nagsusumigaw na lumabas sa mouth ko.

10. Hobby kong gawing past time ang pag-whi-white lie.

Whew.. Kahirap din pala hane? Mag-bigay ng hatest things sa self.
Sana masiyahan ka Yanah sa pagtugon ko sa tag mo hah.

Tinatag ko naman si Pamunas.

Enjoy the weekdays! Pak!

Thursday, September 2, 2010

Traffic Rains



Bedtrep nemen oh! This is total bulsheet. Huway of all things, subrang treffic!!! Late tuloy me ng 8 minutos!!! Pero sabi here, may grace period nemen daw of 15mins per araw. No need to worry daw. Nakapag-sigh tuloy me. O-A lang pala...

Napag-alaman ko na mga bus ang cause ng delay ng mga students like me, este empleyados like me. Nag-sstay sila for good sa isang X-mark the spot, waiting for pasaheros. EH pagkakitid-kitid ng kalsada, singkitid ng jutaks nila. Hihi. Highblood lang pagbigyan nyo na ko.

Tapos there are kotses pa na making liko even though traffice sa kabilang side na lilikuan, eh di mega naka stop sila horizontally sa lane namin. Juskopo.

And the traffic enfor-sirs and traffic endfor-ma'ams (Nyak Korny oh!) nasa sidewalk sila, making the most of their lives na sumilong kasi nga heavy rains!

Magreresign na sana ko kanina, at bababa sa jeep para mag-ayos ng buhol trapiko to make salba the lateness of the other passangers!! Joke

Kapag nga pala if nagkakamerong ulan, nagkakameron ding treffic. Oh I hate rain!!! Nalalate na me sa pagpasok, nalalate pa me sa pag-uwi. Siguro sa baha? Or baka rin sa ma-slippery when wet ang mga crossroads kaya mahinhin magpatakbo ng sasakyan ang mga draybers. Whatchoothink?

Hayan, nagsisidatingan na mga kaopismates ko, Late sila. Hihi. Pak!

See ya Later Alligater!