Pages

Monday, August 30, 2010

Let's Drink


Try lang to. Perstaym. In short, unang tikim. Joke. Now lang ako nagkameron time or chance para makapagmake sulat ng entry na... (drumrolls) emo post. Mga Emo-haters dyan, like me, get lost muna pls.

Eto na. Buntong hininga mode. 

Dili ko na alam ang gagawin ko. One-by-one nag-aalisan mga barkada ko here sa office. What to do? What to do? Take notes. Dili ko sila kadepartment. Dinarayo ko lang sila tuwing lunch, meryenda, lamyerda/takas, etc. Dili nyo na mai-aask pero wala ako kabatak sa sarili kong department. How's that naman. 

In short, magreresign ang mga besprends ko here sa opis.

Ngayong nakapagpasa na ng resignation letter ang dalawa, dili ko alam anong mararamdaman. Ayaw ko naman ipakita na malungkot me, kasi ako nagbibigay lakas ng fighting spirits nila lalo na kapag gloomy ang hambiance. Hmmmmmm... Sad talaga.

Kanina lang, nakachat ko ang pangatlo nilang kasamahan, next in line na daw siya. Major loser na talaga me. Wala na me friends sa office talaga. What to do? What to do? Balik ang office life ko as outcast. I have meron friends din naman sa otherside departments pero dili kasing-close ng mga barkada ko. Hmmmmmm.... 

Sa tawanan, biruan, kulitan, asaran, greenminded-an, kainan, takutan, kabaliwan, salamat.
(pause here)

Mukhang magkakamerong iyakan sa huling hantungan, este huling mga araw nyo sa opisina next huweek.

Para sa tatlo kong matalik na kaibigang lilisan sa opisinang aking pinagtatrabahuhan. Adyos. Kitakitakits na lang kung magkamerong chance. Or sa next life. Or sa reincarnation kahit maging kabute ako, prends ko pa din kayo.

Til Friday next week na lang daw sila. Another adjustment. I know, OA me sa ngayon, pero once in a blue moon lang me makatagpo ng true kaibigang friends. Haystt... Maybe susubukan kong magtry na kaibiganin ang mga taga department ko? Dili ko alam. Malabo pa sa 1kb pixel na camera phone yown pagnagkataon.


Get well soon to me.

Now Playing: FRIENDS FOREVER by Vitamin C
(Sensya na all of you sa kaemohang-shit kong ito)

Ay sa mind ko lang tumutugtog ang music. Pakihanap na lang sa Youtube..

Sabi na sa inyong all, perstaym ko gumawa ng emo post, hampanget tuloy ng outcome-output-result.

Friday, August 27, 2010

Crispin

Ikaw. Oo. You! Gusto mong mainis for the moment? Panuorin mo ang role ni Jackie Rice sa Ilumina. Grabe this. Parang nagkameron lang syang major major init ng ulo sa lahat ng bagay. OA. Pero dahil yameh sya. Pwede na. lol sorry for the term.

Wala na namang connect the dots sa pinagsasasasabi ko sa itaas.

Confirmed. Lapitin me. Dili ng tsikas at pa-tsikas. Lapitin me ng baliw. Katulad ng kapareho ng post kong Basilyo, naka-encounter na naman me ng taong medyo nagkameron ng deperensya sa brain. Pero nagkadilemma me for a snap-second kasi para din syang taong matino ngunit kulang sa pag-aayos. Something like that.

Naglalakad me paderecho at sya naman paderecho din. Wula lang. Counterflow ang scenaryo. Noong matapatan nya me, bigla syang sumugod.

Blag!!! Ang sabi ng padyak ng paa.

Pumadyak sya palapit sa akin and/or Umamba na kukunin ang aking body-bag. I feel numb for a while..Pero biglang bawi ang ginawa nya sa balak.

Summary: "Pumadyak sya palapit sa akin and ready to grab my bag pero umurong sya pabalik sa pwesto at tuloy-tuloy lang sa paglalakad. Urong-sulong baga ang kanyang ipinamalas na acting." Diba. Bullsheet this. Nangtitrip?!

Natakot ako. Nanginig ako. Natakot ulit ako. Natulala ako habang binabagtas ang pavements na full of singsingpari. Dili na me lumingon pabalik kasi nga Natakot ako. Nanginig. Bullsheet this ulit.

Paano na kaya? Kung nagkameron syang balisong?
Hindi sinasadya. Kung maisuksok nya yon sa tagiliran ko at tumagos sa brain damage ko?


Hanong drama ni manong? Wow-mali? Gagshow? Baka televised iyon. Makikita sa TV ang pagkatakot at pagtakbo ko na nakatingala. Pak!

Sa sobrang takot me, hanggang until now, ang gulugulo ko mag wento. Tsk. Pakitampal-tampal nga ako.

Inhale... Exhale...

Nananawagan po me sa mga pulis pangkalawakan dito sa lugar namin. Maglagay po kayo ng tatao sa bawat lugar...



... na lalakaran ko.  V.I.P. lang. Hihi

Thursday, August 26, 2010

Kwento Lang

Anyare sa hostage-hostage-an? Dili lang me talaga mapalagay na manahimik lang about sa happening sa Quirino Grandstand. Mabilisan lang ito. Promise. Eye to eye promise.

Fail!!!!! Nakakainis ang mga police, swat, at STRATEGIST kung nagkameron man. Period.

Anyway My Way, ayoko nang makisawsaw suka maales taya sa nangyari. Enough na siguro ang madlang people na nakisawsaw at naki uzzi.

Nga pala, kainang today, bumili me ng oil pastel at coloring pencils. Balak ko kasing mag-fine arts. Too late na ba, now na nagkameron na me na work? Para kasing indemand ang mga graphix artix no? Wat can you sabi? I need yelp this time.

Okey Kokey, ito na talaga ang masasabi ko para sa entry na ito.

Martyr like Padre Damaso, este... dili ata sya kasali sa tatlong paring martyr (MARTYS ang natype ko, binackspace ko lang hihi) na ang aking pakiramdam dahil because para akong natotorture here sa work. I'm tired and sick and tired and sick of doing this and that and these and those. Dili na ko mag-cicite ng mga halimbawas dahil nitatamad me mag-iisip. Pero kaylangan ni ako na kumayod para na rin sa mga anak ko. Ay wala pa pala me mga anak. Baka magkamerong maniwala.

Hayun lang. Nais ko lamang na magbahagi ng aking mga nararanasan today. Hayoko lang maipon lahat here kasi difficult. Kasing difficult ng pagtataglish me. Pak!

Sunday, August 22, 2010

Basilyo



Tama ba namang makadama ako ng hungriness? Bakit kasi natom-guts pa me. Lumabas pa tuloy ako ng office with my officemates. And then we make bili turon sa labas ng gusali building. Sana dili na lang ako nagutom. Kung hanong nangyari? Heto ang aking salaysay..

Alas Kwatro Y media ng hapon, sa kahabaan ng isang street...

Ito na ang nangyari... While Ric and Cathy ay umoorder ng tig-7 pesoses na turons, I make antay with them making kwentuhan. Dumating ang rising action sa scene. Nagkamerong ale in baliw-baliwan costume. Yep. Tunay syang Sisa.

Tindero ng Turons : "Shoo Alis! Ang baho-baho mo doon ka nga"

The ale just ignored si Kuyang Tindero ng Turons. She make lakad na tuloy-tuloy at tumigil sa aking tagiliran.

Tumigil din ang mundo ko.

Naglabas sya ng patalim at grinipuhan ang aking million dollar life form. JOKE

Ito ang nangyari...

Kinutusan nya ko ng walang pakundangan. Dili naman masakit, pero napa-usod pa rin ang aking ulo forward. In a split second, bigla akong nag ala-david blaine at nagmagic, nagteleport behind Ric's Likod. Dili naman pwedeng behind Ric's Harap. Achehe.

Aleng Baliw-baliwan: "Di ba sabi ko bantayan mo ang tindahan! Anong ginawa mo!"

Tong: "Huh? ah eh... wala po. dili po.... ano..."

Nautal talaga me ng subra-sobra. Heto kasi ang aking wekness. Ang pagalitan. Tamo, kahit dili ko kakilala, kahit pagalitan me, natatameme lang. Blanco. (Ihip ng hangin here)

Bumusina ang isang car na dadaan kaya umalis na rin si Aleng Baliw-baliwan. Natrauma ako. Nasabi ko na lang...

"Wala akong ginagawang masama."

Ric: "Panagutan mo kasi si Ate"

Cathy: "Ano ka ngayon? Hahahahah"

Pati sa mga karatig tindahans pinagtatawanan me. Nakutusan na nga ako, Nakalibre pa ang sambayanan ng libreng lafftrip. Wats happening in the world momma!

P.S. Sinabihan din ako na "Buti dili you made patol. Kasi the one who will make patol a baliw is much more and more much muchness Baliwest of them all"


Pak!

Saturday, August 21, 2010

Tricycle Ride



Babalang Warning: Pamatay oras na babasahin lamang.

Hate na hate kong sumakay sa pampasaherong traysikol. Tsk. Pero may exception naman. Hate na hate ko lang if may pasok.

Everyday kasi lagi akong nakikihitch kay Pop. Oo Pop. Tunog mayaman,konyo, feeling lang naman wak epal oke?. And then he will make me and mommy baba sa sakayan ng jeep.  If Monday which is color-coding, no choice but to make tiis sa tricycle.

Heto na ang main reason huway hate na hate kong mag traysikol sa umaga. Malakas ang Hangin. Parang naiimagine ko si Venus Raj ng Pilipinas Representative na making blowing kisses forever sa itaas ng aking buhok. Badtrip. I spend so many minutes para i-style ang aking buhok with Bench Clay. Tapos dahil sa tricycle ride... Masisira!!! Grrrr.... I hate it hate it hate it.

Ako na ang may pinaka-malaking problema sa mundo! Pak!

One thing na mas-like ko about tricycles... Mas-ok sa alright ang amoy ng usok nila kaysa sa jeep. Tamang adiksyon lang kapag wah na katol sa house. Heavy. Hihi

Tuesday, August 17, 2010

Stunt Man



Habang bumabadtrip me, dahil sa kabulsheetang pagpapatugtog ng kaopishina ko... mga oldies/classical/60's,70's. kakaantok much, na-aamplify ang ala-north pole na ambiance dito sa department. Isang ihip lang sa mga mata ko right now, instant sleeping bag na ko. I hate it. Wa-epecto ang earphones kong Philips.

Anyway, dahil nilalabanan ko nga ang kabulsheetang to, (inulit talaga ang word) naisipan ko na lamang na gumawa ng post. Eto yown. Yun lang. The end.

Eto na talaga. Ay wait. Patugtugin ko muna hetong "I like it" na disco type music. Search mo kung sino kumanta. Dyahe. Pak!

Kukuwento ko na lang ang nangyareng Snatchan ng celphone last time. May snatcher, nagsnatch ng phone. Yun lang.

Ay siyempre i-eelaborate ko.

I was sitting nga sa bandang middle part of the jeepney. Sa loob opkors. And then the jeep was kind of punuan. By the way, My Way, ang jeep ay byahe from v-mapa. Edi punuan na mga students, teachers, at animals. Animals alike lang naman churi churi.

May sumakay na hoodloom. Yes. Sya ang magiging snatcher. Ooops. Spoiler.

May sumabit sa entrance ng vehicle. Jeep pala. And then while the jeep is making harurot, this babae girl naman naglabas ng celphone at nag tetetetetetetext text!!! Hayun na nga, ang bilis bilis ng jeep na malapit ng mag glide...

When ako ay nag-mumuni-muni, i heard a scream na of the babae girl. Eeeeeeeekkkkkkk. Too late.. ay di naman masyadong late. Nalaman naming all people na the manong that is nakasabit sa entrance make hablot the celphone. Nakita ko ang pagkakabagsak ni manong sa kalsada kahit sobrang harurutot ang jeep. Nag-ala Robin Padilla or Stuntmans sya. Nag-eggroll tumbling sya. Gumulong-gulong sa sahig at tumakbo. Iniwasan sya ng mga trak at tsikot. Sad. Sad kasi dili nasagasaan. Pak!

Celphone kohhh!!! (iyak) <----- kawawa naman yung babaeng girl. :(

Thursday, August 12, 2010

Usapang Kubeta


Umagang kay ganda seems to be the perfect isigaw pero bumaliktad ang mundo ko. Pagkadating ko sa opish, mega kulo na ang aking stomachache. I even can't make utot na lalong nagpahilab sa aking monster instenstines. Ouchness OMGulay. Baka naparami ako ng gulay?

Dili naging balakid ang pagkakameron ng royal rumble sa aking jackie tiyan. Tuloy-tuloy pa rin ako sa pagtatrabaho, walang patid pa rin ang paggiling ko at pagtatambling sa mga customers na makukulit. Hanggang sa abutin ako ng takipsilim... este tanghalian. OA lang me.

Wah! Hayaw pa din labasan ng masamang hangin ang aking puwit. Mas sumasakit daw ang belly-belly kapag dili ka labasan ng utot. Naprove ko na din. Hang saket-saket. Need ko na talagang magpakawala ng weapon of mass destruction. Krub-krub-krub... (Sound effect kapag lumiit si super mario).

Nagwalk-a-thon ako papunta sa second floor C.R. Ayos. Vacancies lahat ng kwarto... Pero mali. Wrong spelling is wrong. May isa palang nag yo-yo-de-le-hi-hoo. Maalingasaw ng slight lang naman. 

Pumasok na ko sa entrance ng isang kwarto at naupo sa trono. Ibinaba ang lampin at tuluyan nang inilabas ang mga barya na nag-ala plok plok plok mula sa aking Ceasar's Palace. Oh yeah. Tumae ako beybe. The end.

Ay dili pa pala the end. I make punas the tissue paper from my pocket na galing sa aking department. I make pindot the flush. Boo! Sira ang flush! I make kapa kapa sa ibaba to get a tabo with water. Pero malas-sheet. Sheet-malas. Sa pagmamadali kong magquickie dili ako nakapag bring your own tubig. Hinimatay ako. Joke.

Nagpapasukan na ang mga yopeeps sa C.R. May mga jumijingle all the way, at nagkameron ding mga nag-aayos para pumogi ng 5mins. Pasimple akong lumabas, syempre nakasuot na ulit ang lampin ano ba. Dali-dali kong pinupuno ang tabo ng tubig from the faucet. Hangbagal bumagsak ng tubig! Wala pa sa kalahati ang tabo... 

May pumasok na empleyado. Hewan ko sa kanya, vacancies naman lahat ng urinals. Pero sa no vacancy slash taken slash tong's property ang karatula- siya pumasok. Juskopo. Sira nga ang flush, malamang, nandoon pa ang iniwan kong hundred islands of pangasinan mula sa aking History Book. Pinagpawisan ako now lang ng malagkit na malagkit. Naghugas ako ng kamay at umeskapo. Hihi.

May next round pa pala, sa 3rd floor. Pero everything went smoothly that time. Nakapaghugas din ako ng matiwasay. The end na ng story talaga. Pak!

Tuesday, August 10, 2010

Ministop


Dili ko alam bakit i make lagay this picture. Hihi. Pak! Kaway-kaway!!!

Sunday, August 8, 2010

Bad Girl

You, oo ikaw. Tama. Ikaw. You don't need to tell me kung anong gagawin ko. I know my job. Hindi porke babae ka, pwede mo na ko taray-tarayan sa phone.

Why? Alam mo kasi kaming mga boys ay dili make patol. Pero yung ginagawa mo, you make talak-talak me over the phone.

Change position tayo ng job description? Isa pa, the way you talk over the phone, astang bossing ka, astang higher level ka compared sakin? (Buntong Hininga...)

Mabuti sana kung byudibul ka understandable ang pag-uugali you. Pero hindi. You're something i dont even want to describe. Based on your attitude? Pak!

Ok tama na muna ang kaineetan ng ulo sa itaas. Whew. Kakastress much.

Ok na me. Nakakapag release talaga ng stress here sa blog ano? Buti na lang blog you're here for me. Naks.

Kthanksbye.

Saturday, August 7, 2010

Lamyerda



Dumayo pa me sa Kauna-unahang mall ni Henry Sy na Shoemart. Tandang-tanda ko pa tong SM Cubao as Shoemart and pagkatapos ay katabi ang mall ni Ali. Ang Alimall. Todo background? Sige itutuloy ko na. Noong unang panahon, magkakabarkada sila Shoemart, Alimall, Rustans, at Fiesta Carnival -Weeeeee!!! Karusel RolerKoster Katerpilar and much more! Weeeeee ulet!!!


Ang SM lang at Alimall ang natira. Bow.


Nagmigrate na sina Rustans at Fiesta Carnival. Nag-instant makeover ang una into Shopwise at ang huli into Appliance Shopping Center. Great! OA lol.


Ok, so much na for the intro... Going back to business.


Enter the dragon ang ginawa ko sa Shopwise. Hongloke-loke. Complete accessories. From Meats to fishes, gatases to sopdrinks, chichiryas to tinapays, and much more! Pati happliances nagkameron din at mga damits.


Na-amazing ako don sa isang glass shelf. May headsets/earphones/earbuds/supra-aural/etc.  Iba-iba. Correct na correct as in tamang tama! I need that sa office. Very very maingay kasi ang mga kaopismeyts ko na magpatugtog ng classical music na boring to death, at makinig ng rakrakan paminsan-minsan. Mega Sound blasters kasi ang happiness nila na nagiging sanhi ng aking sadness. Pakingness.


Before ako nagmake pili ng earphones, nagmuni-muni muna-muna ako-ako. Nagkameron na ko ng humigit kulang not 1, not 2, not 5, but 10!!! 10 headsets mula sa ever famous na CD-R King. Pelekpeken! Hang bilis masira. Pakingness.


Its show time at diz iz it. Branded na this time ang bibilhin ko. Tararan! Tararan! PHILIPS!!!


Ang presyo nya? P199 only. On sale pala weh. Ang original price is P499. Watta-sale!!! Yung picture sa above ay medyo similar sa nabili ko, pero same silang water-proof.

O hano pang iniintay nenyo? Taralets na sa Shopwise!! Marami pang choices!!! Sasamahan ko you. Pero naka walkie-talkie tayo. 20 feet distance. Pak!





Thursday, August 5, 2010

Nanaginip Me


Panget! Panget! Panget! Ugly! (Hindi ang pussy sa taas hah)

Ugly! --- Yan ang aking dream kaninang byudipol sanang morning. I woke up pawis na pawis at parang kitikitikiti na di mapakali. Pak!

Kaka-weirdo naman kasi. Pwede naman Megan Fox o Megan young, o lahat na ng Megan sheet ang mapanaginipan. Bakit Bucket BAKEET!

Ganire ang mga pangyayare.

May sa kulto daw sa park. May ginagawa silang oration or something. May subject silang isang tao. Ako, from a distance, nagmamasid. Parang nagcoconjure or nagsusummon sila. And then nung malapit ng matapos, I ran daw papunta sa amin kasi takot me much sa ilaw. And then naging elephant-caterpillar ang Ineeksperimentuhan nila. Mega tapak, talsik, sigawan dahil sa nag-ala- ULTRA stampede ang monster. Tapos ako takbo sa house. And then and then may malaking talangka. That sheet talangka made our backyard its bahay, nag burrow sya doon at takot na takot me talaga. And then nagising ako.

I know, tong dream ko hindi typical like ghosts, mumu, multo, apparitons, o basta. 

Hanggang until now, dili pa rin ako mapakali. Iniisip ko, anyare? What in the World owas that! Why like that. It's weird. Nakngkutongbusog naman.

Tama naman ang pagkakahiga ko sa aking wonder sofa. Nakatapat ang aking two feet sa north, at wind element kasi medyo mahangin dahil sa iliktrikpan, ang aking hands naman ay naka spread pointing west and east, sapul din ang metal arrangement and porcelains. May wood element din dahil tabla. Sabihin mo nga. Hanong mali!

Tama. Bibili ako ng Dream Catcher. Pak!

P.S. walang katotohanan ang feng-sui na pinagsususulat ko sa taas. 

langkwentang post lang. lol

Wednesday, August 4, 2010

Kainan ni Wendy



Nagugutom na ang mga alaga kong hobgoblin at greengoblins sa chan. Urgent na kaylangan nilang chumibog. What to do? What to do? Hang daming resto-restoran. Naisipan kong Jumollibee para mag espanghete at fumried chicken. Kaso, kaka Mcdo ko lang last times. Konek?


Napa look out! ako sa kanto, may rare na restaurant. Kasing rare nya si Mewtwo ng Pokemon. Ang... Cindy's!!! Joke lang. Wendy's ang nakita ko. Hihi.


Pumasok ako malamang. Napa WOW-Ulam ako! Grabe... Nakakalula! Hang daming... Upuang bakante! Wahahahha, baka hindi lang kasikatan ni Wendy na may ari ng Resto. Mayroong tatlong mesang no vacancy. Kumikita pa naman si Wendy anyhow, somehow. Ang kyut nya no kahit may freckles. (turo sa itaas na pickchur) hihi


Dalawang minuto me naka standing ovation sa harap ng counter, nagmamasid ng pwedeng kainin. Napatingin ako sa pader na salamin. May 49ers. Macaroni something. Ahh... Miss mayroon ispageti? Inalok nya ko ng meal. At dili ako nakatanggi. Iba ang inalok nya. Peckingsheet sya.


Ispageti at hamberjerjer ang inalok nya sa bobong utak ko. Nakaserve silang dalawa sa styrong kalahati, tapyas ang takip. Badshot kagad para sakin to. (Astang konyo daw ako? pak!) Paano ako dili madidisappoint? 120 pesoses ang inihapag sa aking harapan. OMG dili man lang naka plato? Dili naman ako nagtake out. Boo!


Ang Ispageti, ok sa olrayt naman. Dili sya kasing tamis na pambatang lasa tulad ng sa Jollibee, at dili rin sya mamasa-masa na look-a-like ng paneesh na Mcdo Ispageti. Oooops. Nagsasabi lang ako ng naexperience ko, wa-intention na siraan si Ronald Mc Donald. Masarap ang Ispageti ng Wendy's. Pwede na sanang itapat sa mga Penne Pasta ng Pizza Hut, White Sauce Pasta ng World Chicken, o ng Kahit anong pasta ng Isbarro's. Iyon nga lang, nakaka dismay sa presentation. Aminin natin mahalaga ang itsura ng kakainin natin lalo na if the price is right, este high.


Ang hamburjerjer naman, Walang wow factor. 6 o 7 ang ibibigay na score dito ni Vice Ganda kung nagkataong ihain to sa kanya sa Showtime. This time, panalo naman ang burger ng Jollibee, pero Laos pa din ang hamburger ng Mcdo. Isisingit ko na rin ang pagka-yummy na burger sa Burger King. In summary, di ako natuwa sa burger ni Wendy. Boo! 


Hayan, may kaunting background na kung ano ang field ko. Health Inspector o Food Tech o Dietician. Syempre di naman kapani-paniwala. Stir lang po! Pak! Trip ko lang asarin si Wendy kasi naman napamahal ako sa kanya. Napamahal ng gastos! Sabi na nga ba, kaya pala kaunti lang ang kumakain eh. Pinairal ko na naman kasi ang Instincts ko sa pagpili ng resto. FAILED!

Rating: STAR STAR 

Random

Mukhang bumabait na si Rubi. OMG why naman ako nanonood nito. Dahil kay Angelica. (Drools). Enough the segway.Pagkatapos kong todasin ang one mangkok of Sayotes, half body ng Daing na Bangos, at one fourth mangkok of San Marino Corned Tuna, ako'y tunay na nabundat. Okey, hindi yan ang kwento. Ahem. ahem.

Inuwi ko na from office, sa ilalim ng aking desk ang sandamukal na tshirt kong pinaghubaran. Yep. Macho dancer me. Syempre biro lang. Medyo nagdadala me ng extra tees sa office in case of emergency like: mapawisan dahil sa angry araw, madumihan dahil sa agiw dusts, etc. Laba day ako mamaya. Dili talaga ko knowledgeable sa laundry, kaya i will make babad na lang these dammit damits sa Del. Pwede na ba yown?

Anyway Marcos Highway, plano ko din mamaya na magpasyal sa Mall ni Henry Sy. Pasyal pasyal... Teka. inaantok na ko. Ayaw ko na. Pak! Uso ang random kaya pa-try na rin. Perstaym in History of Forever tong paggawa ko ng random. Pak ulet!

Monday, August 2, 2010

Spelling Bee


Tingin sa kaliwa, tingin sa kanan. Sight-seeing, course is clear. Puwedeng-puwede ng mag-blog. Hihi. Demonic tawa on the loose.

Feel na feel ko na naman mag make story, but shempre true to life story ito. Minsan may batang isinali sa spelling  bee. At ako iyon shempre.

Sa kadahilanang ako ay merong brain na hitik sa sustagen prime, tandang-tanda ko pa, 5 years young me, at ako ay prep kid. Medyo lacking ako sa gulay that time kaya medyo patpatin me. (Turo sa taas - yung gulay not me.)

Ang setup, may upuan at mesa ang bawat kalahok sa spelling bee. Ang venue, sa hentablado ng ground floor. Pero ang mga audience ay mga uzzi-usiserang teachers at janitor (isa lang ang janitor ng school, dati syang ice cream vendor sa campus).

Hayan na, sakay ng karwaheng gawa sa kalabasa at hatak ng mga usa, dumating ang prinsipal. Si Mrs. Zarah. Naglakad na parang pendulum sa harapan naming 6 contestants. Nagpakilala, hi i am Mrs. Blahblah Zarah. 74 years old. Batang Makati. May kasabihan po tayo... ok fine pakulo ko lang ang introduction nya. Derecho na sa spelling!!!

Children, listen carefully, im going to repeat the word twice, and afterwards, I'll use it in a sentence. - Parang ganyan ang pagkakasabi nya.

Ok, here's our first Word... Bedjketabols. I repeat. Bedjketabols. Cerrots, Potato, and Raddish are examples of bedjketabols.

Swak na swak. Win na win sa spelling. Nagets ko naman kaagad. Walang nag-run-time-error kahit sino. Yun nga lang, ang daming seizures este erasures ng mini blackboard ko.

At nagpatuloy-tuloy na ang spelling bee, hanggang sa ma-evict ako dahil ninominate nila kong maalis. Tong, you are the weakest link. Goodbye!

At why did naman I get evicted? Dahil ito sa may sa demonyong word na Recess!!!, inispell ko sya ng "Reccess". Pecking-sheet talaga oh. Ang shongangots ng word na yon no? Hindi man lang ako umabot sa championship word na pagkadali-daling - Denial. Natalo ang isa kasi Denail ang isinagot nya. The End.

Hindi ko ata to ikinuwento sa aking payrents. Embarrassing much.

Wala lang, sumabaw lang utak ko kaya napakwento. Hihi