SBA - Saranggola Blog Awards

Ola! Aloha! I neber maisip na in this season ender na ng 2010, makakabalik pa rin me dito sa blogspot na this.

Tengene this. Minsang sometimes nagkakamerong moment na parang katamad this and katamad that. Pero sabi nga ibang bloggers:

Once a blogger, always a blogger.

Hokeyyy. Payn. Proven.

Mabuti-bute din pala if magpapamiss ka, even kahit if sa sarili mo. Try mong subukang i-try na magpamiss sa sarili. Happiness. Buang.

Tomo no ang introng shitnes.

SBA the saranggola blog awards. BOW.

Kainis naman ng slight. Mga 10% inis. Bakit huwala dito sila Ungaz, Midnight Driver, Nafacamot, Kwentong Balentong, Greta, Khanto, Yow, Karen, Halojin, Jepoy, Glentots, Leah, Shikolet, Night crawler, etc. mga kablogs ko here...

Ammmm si YANAH lamang ang nakadalo na kilala ko here and there. And everywhere. Pak!

I susummarize ko na lang my hexperience here sa saranggola blog awards... (feeling kasama me sa illumina attic?)

Funny much that BINGO signature thingy, sabayan pa ng uber sa uber sayang video ng batang huwalang humpay sa pagbibidyo at pagkanta. Hongsoyo-soyo.

The awardings... although may mga bets me na dili man nakasamang manalo, pero no bitterness. Happy pa rin. Kongrats ng subra-sobra kay kat, kay gojo, kay maskarayder black, and to all the naminis.

The games. Kahirap ishoot sa banga the trippings, pero it was hella ano..ummm.. funny and entertaining. The pinoy henyo, the hummmmm that music, the statistics game, the ipis-ipis waka waka eh eh and may nakalimutan ba me? ohrayt, the food pala. congrats to the max to the lamoners... sila korog and bon t.

At sa iba pang hawardees... the kalabasa so paneh talaga huwalang tigil me kakatawa.

Dili na ko magmemention ng names, wahihi. and ebribadi else. period. Huwalang clue.

And then the others went home and the portion na dili nagwent home is derecho hinuman and wentuhan up to madaling haraw. oh yeah. Huwalang clue pa din.

P.S. Nagkameron lang nagkwento about this event to me, dili talaga me kasama sa bundle pack ng bloggers there sa SBA.

Padaan lamang. Hawooooooohhhh!!!

Pak na Pak! Sa uulitin fellow SBA Bloggers!!!

Thermometer

Here we go!

Humiga me ng medyo slanted sa wall using my blue unan. Ah... relak na relak the position. And then katabi ko sa aking side by side is the headboard. I biglaang all of a sudden, ginrab ko this thermometer sa loob ng headboard.

Huwala sa aking hinagap na this moment will be the moment. Nilaro ko this thermometer and make lagay underneath my christmas tree. Joke!

Nilagay ko sa hilalim ng aking tongue ang thermometer. And I make sipsip it like a candy cane since malapit na ang pasko.

Haksidenteng naputol inside my bungangang mouth the thermometer body and the color silver na bakal on the dulo and make sabog sabog the mercury. Hangpait at hangpakla ng taste sa aking tastebuds.

Agad-agaran me natakbong matulin patungong hallway, tapos, corridors, tapos stage, tapos caves... lol!!!

And then i made it to the lababong sink sa kitchen.  I make mumog through the drinking faucet na baso-less. Direktang nahigop ng flowing water to make mumog and dura dura na pereng huwala ng bukas.

Hangsama ng lasa. Akala ko katapusan ko na.

And then nagising na me.

I cannot hexplain kung huwat the meaning of this panaginip.
Yelp me please.

Away Walang Bate

May naka-away akong kaopisina. This office mate naman is not galing from our department. Tulad nga sa salitang language ng mga bekimon... "Kiber".

Dili ako talaga nakapagpigil. Nagtayuan all of hairs ng katawan kong able tumayo. From leg hairs to headhairs. Sa galit. Sa inis. (inom tubig)

Ganire kasi ang happenings... It was ano kasi, my new celphone is medyo nakaramdam ng pagkastress. kaya nakicharge me sa 2nd floor department. I made hiram my prend's charge. Same brand kami. Samsong.

It was tanghaling tapat and tirik is the sun so lunch break is the setting. Iniwan ko my Samsong Phone para magcharge.

Later ng dapternun, I went sa itaas to make claim na my phone na naka dextrose sa charger... Laking gulat ng haybols ko ng madatnan kong huwala na ang Samsong Phone ko!!!

Akalain ninyo... nagawa ng babaeng girl na this na hitago ang aking phone. Just por prank... ammm... por revenge pala. I'll tell later kung bakit.

Anakngkutongbusog naman! Pagtripan na ang all of the things. Huwag lang ang new Samsong Phone ko. Remember me, nadukutan na me last time and ito na this my second bagong Phone. Mygad. (Hampas sa noo)

Nag-alburoto talaga me. And halata na to me na sumisigaw na me. "Asan my Phone? Dili pa tapos mag charge that! Masisira that! Sino nagtago?" I looked ober this babaeng girl na aking pinaghinalaan. Baket nga ba hers is the primary object suspect? Nag fb stat lang naman her na..

"May mag aapear-disappear na celphone dito upstairs"

Shit talaga. Ang pers and last move ko is... Hinalukay kalaykay ko her desk. Her drawers. I make hatak and halungkat the gamits. No sign of cellphone. And to her bag, i make open it. Still, dili parin sya nag sspeak kung nasan my phone. Pati ibang people there is like laughing OMG. Papasakan ko ng busal ng corn ang mga wetpaks nila. MESSING WITH MY PHONE! GRRR

And then I make iwan her station as messy as hell. Until ano nakarating me near sa tabi ng TV. I found my Samsong Phone my love na nakacharge there. FUUUUUUUUUUUU!!!

Sabi ni Babaeng Girl... Now that nakita mo na you celphone you ayusin mo na you mga gamit ko dito.

Ang sagot ko... "Huway will i waste  a couple of muscles para ayusin that?"

SABAY WALK OUT ME SA OFFICE NILA.

And then I heard her screaming something na parang monkey sa gubat.

Lesson learned mga kids... NEVER MESS WITH MY NEW PHONE NOW NA NAWALAN NA NGA ME NG CELPHONE SA LRT SHIT IM PARANOID NA WHEN NAGKAKAMERONG NAGPAPRANK ON MY PHONE OMG.

THE END.


Honga pala, ibinigay ko kasi her cp number sa isa sa kaopismeyt in other department in the persflor of the building. Kaya siguro she did that to me? What you think?

After that nga pala, she POSTED AND TAGGED me sa facebook... like this..

"Friendship ends here. or kung meron mang nabuong frendship"

Am... I removed my tag and then removed the babaeng girl on my frends list.

Pak!

Ang Alamat ng Facebook

Oh yeah. Ito na this oras na waiting in vain ko. Ang maki-uso-sero na magkamerong fb haccount. Por sure masaya this. Adds nyo me ng huwalang pakundangan!!!

I'm a networking shit now. Yeah baby!!!

Hayatus mode: OFF

bostong kreme here. thank yoohoo

Problematic

Minsan talaga gusto ko magmura ng sobra sobra sa salamin. Kasi naiinis ako sa sarili ko. Masyado akong problematic kahit sa napakaliliit na things. I hate that this attitude. Yung tipong tubuan ako ng single piece of watery pimple eh halos magunaw na mundo at mapapa "wat to do, wat to do!" ako na parang sirang plaka.
I'm doomed ang feeling.

Pero napapa-isip ako. Hmmmmmm teka.. May natusta ng circuit sa brain ko!!!

Sa paligid ng city lang. Tingin sa kaliwa, tingin sa kanan. And a-one, a-two, and swing! Napakaraming madlang people na less fortunate. Tingin sa taas, tingin sa ilalim. Turn around, bright eyes. Hang daming problems - pera, pagkain, work, relationship, bank account, cheke, pagkain, sickness, pera, lablife, pera...

Minsan nga ma-open ko ang TV, nakapanood ako ng Wish Ko Lang... Grabe mga finefeature nilang human beings don. Yung tipong tutupi ka na parang makahiya. Mapapa stop ka for awhile to think, and to make realizations. Kawawa naman those people. Eh ako, problemadong-problemado na ko sa pag-aayos pa lang ng buhok ko gamit ang mahiwagang gel/wax/clay. Juskopo!

Kaya in the end, I've learned. Napakaswerte ko na pala sa lagay kong ito, na i really don't have to make sobrang worry sa simple problems. There is a earth na world beside me na may mga taong talagang mas namomoroblema kesa saken. Tutulong na lang ako sa iba. Awoooooooooooooh (Kidlat, kulog, bagyo, tsunami, lindol)

Baket ba? Bawal bang maging Superhero?
Hanggulu-gulo ko na! blogspot

miss you

Maski ata ako nahirapang i-gets ang points ko dito. lol

Hey You

Amag much. I see some agiws here and there. Ni sarili ko dili ko makamusta. Kamusta na ba me? Shit kasi busy talaga ko. Promise. Maniwala na kayo please.

Ok aamin na me, busy akong pumetiks. Hihi. Na kahit bumlog is kinakatamaran ko pa. Parang dun lang sa narinig kong nagsabing "Kakapagod magpahinga". Ganyan nararamdaman ko. Pero I like pa din. Hangsarap kaya pumetiks.

Bakit kaya may mga people na nahihirapang tumanggap ng batikos, comments, or violent reactions? Huy wag ka umilag, ganun ka din. Ako kase ganun. Pero alam ko, natututunan daw yon, you just have to start accepting lahat ng flaws mo sa katawan. Including na syempre all of your ingredients from brains, hearts(madami dapat), skills, etc. Ok napupunta na ata this entry sa nonsense. Wag naman sana.

Kung may mga people na like that, meron namang kakambal this situation na mga people na umaattack. Yeah, mga walang preno and break fluid, mga walang pakundangang bumatikos na akala mo mga perpek kahit muka namang pekpek. Pinaka bestest example is sa youtube. Mapapa-back-off ka sa mga comments. Akala mo mga Gods na nakaupo sa golden inidor kung magsabi ng fag, idiot, sucker, at kung anu-ano pa.

Ayun lang. All i want to say is that ano, sana sa mga people na mahilig mamuna at mamintas eh, medyo hinay-hinay lang po. Dili naman natin knows at kaclose those persons na kinaiinisan or kina-aanoyan natin. If you have something about that person na napapa ewwwww ka or napapa gross ka, edi keep it to yourself or tell him/her personally. Dili yung nakakapambulahaw ka ng buhay ng may buhay, pati mga people around him/her.

Yun lang. Dumeclamation lang me.

Audition

Dahil sa FACT na nagkameron me ng infinity leave here sa my office, accidenteng naikabit ko dito ang blogging. Hihihi.

Naintriga din me ng subra-sobra last few months yata, noong ipinost ni Sir Jepoy Glentot yung top GROSS-ing movies. Yuong mga nakakatakot o gruesome o nakakaderder o disturbing. Nagdownload kaagad me ng isa sa mga nasa listahan.

Teka, dili ko mahanap ang link sa poste nyang yuon. Paumanhin much naman Glentot.

Lalagyan ko na lang ng plenty links sa site mo po.

Ang napili ng aking kunsensya na panuorin ay ang Audition. 1999 Horror film. DVD copy. Bungga.

Tingin sa kaliwa, tingin sa kanan. Mga busy sa pagpopoker, pagbibidyo-watching, at kung anekanek pa ang aking mga upismeyts. Course is clear. Double Click na this AUDITION movie at nagplay na sa VLC Player.

Eto na ang aking sypnosis SYNOPSIS
Inhale...

Potek na pelikula this humabot ako ng isang hour sa mickeymouse clock ko eh no gulatan factor o walang iskery-ing nahappenings pero infairness naman sa film na this kasi neber-eber ako nakaramdam ng hikab yawn kasi naman maganda ang istorya na nagsimula sa pagkadeds ng asawa ng protagonista pero sorry naman dili ako matandaain sa mga names kapag nagwawatch ako ng mga movies kaya di ko masabi pangalan tapos ayun nagpa-audition siya ng prend nya para sa magiging lead role ng gagawin nilang pelikula tapos isa sa mga auditoners ang pipiliin nya para maging ideal wife eh nagkataong ang napick-up-sticks nya ay isang revengeful na babaeng girl na may kakaibang history at duon na sa bandang lampas isang oras magsisimula ang talagang thriller sa pelikula na merong gore at iba iba pa na nakapagpagawang takpan ko ang mata ko ng bahagya at mapasigaw ng mahina dahil na rin sa pagka disturbed ko nung tinotorture na ng babaeng auditioner si bidang lalaki at nung matapos ang pelikula ay naging lupaypay me much.Whew

Exhale...

Ang rating ko sa pelikulang ito ay STAR STAR STAR STAR

Facebook

this is wat the happening to me. argghhhhhhh

Daan lang

Yes. I make connect the laptops of us lahat ng magkakapatid. Marami kami as in 20. Joke lang. I make connect using Wifi and sharing choo choo. lol

Ang resulta... Magdamagang LAN game. Nakampotcha. Huwala ng tulugan ang mga pocha. lol

teka nawiwiwi ako...

Wednesday Happenings

New day!! Simulan the day with a so maaliwalas na paggising sa umagang napakamorning. Iwanan sa bahay ang bad vibes, at ilagay sa plastic bag, and then ibaon sa pinakailalim ng tambakan ng used clothes. Hihi.

This is a so byudibul day. Naligo, nag-ayos, nagbihis, and then walk-out sa house.

Habang naglalakad me patawid ng kalsada.. Tingin sa kaliwa, course is clear. Nasa gitna na me ng kalsadang road. And then tingin sa kanan naman, course is clear...

Pero...

May manong on the motorbike... sabi nya is this... "HOY!!!"

Dili ko namalayan watdapak syang tengene sya!! The unang gulong is almost nasa ibabaw na ng left foot ko!!! Buti sakto ang break nya. Potek nasa kabilang lane kumakawnterplow? TEngene talaga sya. Buti na lang matatakutin me, wula ng lingon-lingon at sumakay ako sa jeep on the other side.

Ramdam ko ang medyo naipit kong paa pero thank you ako ng thank you kay Lord sa ibabaw ng clouds for not letting me get pilay and lumpo. God saved me. Hihi

Sira na my day, dili pa nga nangangalahati my araw. Sus!

Ok, fast forward na this... SM Manila here I come.

Hinanap ko this salon in almost all floors. Nasa 3rd floor pala tong Tony and Jackey. Hayaw ko ng mag-explain kung wat this.

These the happenings sa inside.

1. Shampoo muna, then blow dry with matching suklay suklay. Para maprepare siguro the head and to make the unwanted objects lumipad. lol at this.

2.  Enter the scenario na si koreana, the one who will make gupit. Potek. Ang bilis nya mag-english. Kaya ako huh ng huh ng huh.

3. Habang nigugupitan ako ni koreana, may alalay syang pinay na always may hawak na spongebob na kulay blue, and make punas to my face to make remove and tanggal hairs. Buti dili na didistract si koreana habang naggugupit.

4. After gupitan, shampoo ulet, blow dry, and then trim trim ulit si koreana.

5. Kasama ata sa promotions is the sumasabog na blower. Sa kabilang side, may babaeng girl na binoblower ni koreano. And then BOOOOM!!! Sumabog and i saw the sparks!!! Nabitiwan tuloy ni Koreano the blower. Tinawanan lang sya ni koreanang tumitrim ng buhok ko. Hihi Paneh. Pero nakaka nervous breakdown din kahit papano. Buti dili sakin nangyari that accident!!!

6. Ang presyo pala por this haircut is P300. Sulit naman kasi ramdam me na pomoge naman kahit papano. Pak! And to complete the process pala, need kong magpungay ng eyes para koreano look na din me. Hihi The end.

That's all folks!!

Pa-raffle sa Jeep

Hapdeyt muna por huwat happen to me after the 7 days challegenge.

Heto na.

Drumrolls.....


I lose 8lbs!!! Nagulat me talaga ng subra-sobra kagabing night kasi nagtuos na kami ni puting timbangan. And he says... 132 lbs ka na lang Tong Tong! Tong ka ng ina mo!! Magcelebrate ka. Hihi.

Anyway...

Kagabi bago pala ako dumating sa house namin ay namili muna ako sa SM Grocery store.

Ang aking pinamili...

1 Gatsby Modelling Clay por my hair. pampapoge. P89.00

2. Olay Day Cream. Hona, maarte na kung maarte. Napatunayan kong dili lang pambabae ang olay. Hihi.
Eh sa pumopoge ako dito. lol lol lol. At todo explain pa me. P149.00

Nagbakasakali din me sa Salazar Bake shop to make bili pasalubong kay mommy...

1. Hopiang munggo P34.00

2. Hopiang babuy! P34.00

Ayun na nga. Apter my pamimili, nagtungo na me sa sakayan ng jeep to look por sign boards of the ano... para makarating sa LRT station. Pero punuan lahat. Napagpasyahan kong sa jeep na lang na may sign board na ano... tapos ano para derecho na sa ano sa bahay namin.

Dahil sa mega super putakteng taenang traffic na this, nakatulog ako. Zzz.Zzz.

And then nagising ako. and then pumunta ko sa jollibee. and then i ordered for limang burgers. and then nagpunta ko sa botika. sa save more drugstore.

And then bumili ako ng daily vitamins ko.

And then...


NASAN ANG DALA DALA KONG PLASTIC NA SM!!!

POOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOTEEEEEEEEK

How to Lose Weight in 7 Days

Wala. Walang energy. Lanta. Zero.

Kasi nemen, nag make challenge me sa aking myself na for 1 week na isang linggo, kaylangan kong magkameron ng sudden change.

Ito ay regarding to my tinimbang na weight.

Kaylangan kong makapagbawas ng 5 pounds in just seven days. Tatalunin ko ang dove sa pagpapaputi in seven days at ang ilang shampoo at iba pang kung anik anek anik.

Kasi nemen... Nyeta the APE as in Annual Physical Examination result ko. Negative naman me sa lahat ng klaseng diseaseses from foot and mouth to bird flu ay exempted me.

Pero there is merong remark sa dulo sa bottom ng paper na...

OVERWEIGHT.

Chineck ko ang aking BMI and its normal nemen. Pinacheck ko pa sa maraming tao sa paligid the computation and its normal telege. ako ay may taas na 5'5 enehalf.. o 5'6 feet... at timbang na 140 lbs. Compute mo nga help me.

What to do what to do?

Kim Chiu's Diet? Hayaw ko non. MWF as in Monday, Wednesday and Friday lang pwedeng kumain ng food.

South Beach Diet? Sosyalen this. tengene this.

Water Therapy? Check!!!

Pero iba ginawa ko.

Sa umaga, egg or sandwich or water or nothing.

Dili ako kumakain ng lunch and meryenda, puro water lang. Grabe this!!!
Super gutom I feel. At Mega wiwi naman afterwards!!!

Diner naman is kung what lang ihain sa house. Pero minimal rice.

Demn. Demn it!!!  Pero 1 week lang nemen.. After this, back to normal na.

5 Pounds i need to make tanggal. Make tagtag my fats.

Ang reward sa usapan, libreng lunch out!!!

Tengene this talaga. lol

Sana magtagumpay me. 3rd day na today. I'm feeling it na! Pak!

Sight Seeing

Langyang wireless na buhay this! na-addict na me ng tuluyan for good sa pag-iinternet, nalimutan ko ng magpost here. (Hampas sa forehead)


I just wanna share lang naman my trips on my way home kahapong yesterday at kaninang morning na trip naman on my way sa opisinang office ko.


Start.

Kahapong medyo gumagabing afternoon, I make sakay sa jeep na medyo lang naman na punuan. At the middle of the biyahilong byahe, nagkamerong manong na sumakay with white sando and goony-face. Para syang younger version ng mga tropa ni Bomber Moran. (Kilala ninyo this sikat na kontrabida? Google na!!).

Dili naman me masyadong judgemental sa face ng mga passangers pero diba nga, kagagaling ko lamang sa isang snatchan-trauma-drama. Dili lang yan ang kashuspeshuspetsya sa kanya. Ang dalawang kamay nya is may hawak na binilot na telang something na may hidden yamashita weapon. And his gesures naman is making tingin-tingin to everybody's face. Naghahanap siguro yata ng mukhang mayaman or with kasamang precious belongings. Nag count me up to 1 minute only. I make baba noong nagstop ang jeepney sa traffic. Scary much na kasi. I dowanna jeopardize na. PAK!

the end.


Start ulit.

Kaninang maaraw na morning, When nasa LRT me, on my way to the office nga, I saw this ano.. This human being. Am... Isa syang babaeng boy na girl talaga na medyo lalaki.. Pano ba this sasabihin?

Girl, boy, bakla, tomboy, butiki, baboy. Girl, boy, bakla, tomboy, butiki, baboy. Girl, boy, bakla, tomboy, butiki, baboy. Repeat Chorus then fade.

I saw his/her ano wrist while naghahawak sya sa hawakan. And then there is, i mean ARE maraming hiwa markings. OMG this emo human being has maraming scars of slashes!!!  Suicidal itong taong ito!!! With matching emo bangs na hair at emo bag at emo jeans. Confirmed. Emo this human.

Kidding aside...

Ang akin lang, nakaramdam ako ng lungkot habang tinitignan ko sya. What is this human being ginagawa sa kanyang life? Paano pakaya nararamdaman ng kanyang mga magulang na parents over there sa house?

the end.

Yun lang yun lang yun lang. Busy me much na. Back to work.
Miss you all. Sana miss ninyo din me. Hihi

Wireless Naman

Kahapong yesterday ay isang great day por me. Kasi naman I make gala to SM Cubao not to make liwaliw,  but nagkameron kasing utos-utosan sa akin si erpats. Bumili daw me ng wireless router. Nagbigay siya ng one thousand pesos. Me na lang daw magdagdag ng kulang. Hokey...

Pano ba naman dili kami mag neneed ng wireless router...

Si mga kapatid ko, may mga laptaps... pati si daddy meron, syempers ako meron din. Angas lang no? May secret entrance po sa backwindow para sa mag-aakyat bahay sa min.

Need kasi naman sa school magkalaptap ni kapatid. Si daddy naman, gamit nya his laptop to make sagap wi-fi sa office nya and download movies. Si mommy naman, she is making gamit my laptap naman. Nagpaturo kasi ng facebook, to interact naman daw her long last ex-classmates and for connections sa reunions. Naman.

Nakampot nakabili me ng D-LINK na nagkaka price ng P2350, and then i make install sa house, inabot me ng 2 hours, kasi naman palpak this device to give instruction. It's not me tanga naman no. Educated naman me sa mga ganitong bagay things.

Napag-alaman ko later alligater...

It's my dell laptop pala who is mahirap kausap and mahirap ispellengin the ugali. Daming kinoconfigure there... Kaya nagwait na lang me ng dapternun sa pagdating ng arrival ni erpats.

Ginamit ko ang Toshiba nya to configure. Easy as one two three naman ang installation and configuration.


Sabay-sabay na nagbukasan ang mga laptops, nagconnect... at tumae... Success!!!



Wallahhh!!! Instant starbucks my bahay without coffee and without conyo-conyohan people nga lang..

Iniinvite ko kayo out there in the jungle to make stay sa gilid ng house to make sagap ng wi-fi. Ang password sa wi-fi is "jaguar"

Hephep hooray!!!

Line 2

Haprub haprub. Me so happy. I got my leave sa sabado at linggo chunkee checked kaninang later ni bosschip. Unang first time kong magagawa this sa history ng forever ko.

Anyway... Na-overwhelming lang me sa mga pangyayari here sa office... Nagrerenovate na din pala here. Pero wala ko care muna...

Going on to my story por d day... Anyone among sa inyo na sumasakay sa mga Electrical Trains natin dito sa metro manila?

I'll be more specific.. Line 2. Santolan to Recto and vice versa. Grabe this pekingsheet na LINE... Pagpasok you pa lang sa loob ng station, gatakot-takot na hagdanan na ang sasalubong sa iyong healthy at kicking alive na legs. (Reklamo nila lologrampa and lolagranma ang pag-akyat... may elevator nga pero from ticket station to train lang. )

And then these people making pila on the counter to buy tingi-tingi na card. EH for stored value nga lang dapat there and for senior citizend. These people makes the pila more mahaba like centipede. Sobrang hussle, tumatagal lalo sa suklian. 100 peso bill ipapay nila for 12 pesos-ticket. Damn them. Doon sila pumila sa mga dispenser sa side. Galit na me.

Here we are na... sa Waiting station para maghintay syempers.. ng train. Bakit walang upuan!!! Nagagalit ako!!! Pagnagmake sitdown ka naman sa bakal sa gilid, these guards will make pito like prrrrrrtttt bawal umupo there!!! Concern lang naman me for the senior citizens and disabled/s. Supply naman kayo LRT people ng seats. Hangtagal-tagal pa naman dumating ng trains or yung INTERVAL.

Ok, enter the dragon na to the choo choo train. Grabe every weekdays, siksikan to the maximum dami ng people. Lucky me if makapasok and makapagextend ng arms to make paypay using my lasog-lasog karton na libre sa isang school. Why naman so INEEEEETTTTT!!! Sa MRT nga, kahit sobrang daming people eh mararamdaman mong malamig at may wind talaga galing sa kisame. Dito sa LINE 2 LRT, parang cooler lang ng beer ang pagka cool. Hindi to cool pare. Badtrip.

And then, this train is mega like worm and snail sa bagal. Kahit no-hawak dili ka matutumba. Kahit magjackstone ka while standing, you won't FALL. Eye to eye, promise.

TAPOS NGAYON GAGAWING 40PHP ANG FARE!! BAKET, INSURED BA KAMI DITO SAKALING SUMABOG ANG TRAINS KASAMA NG BRAINS NAMIN?

Huwala lang. Yun lang.

Retweet this. Share on Facebook. Like this. Pak!

Sunday Post

Wala me maisip na title. Kakastress mag-isip.

Kaninang umagang morning subra-sobrang aliwalas ng aking pagka-wake-up. Kahit sabihin me na 12:30AM na ako nagcollapse sa aking sopt kama. Wula lang. Pinagmamayabang ko lang na maganda gising ko. Wo we ano ngayon?

Habang nananalamin me sa salamin malamang, nakita ni daddy ang electric fan. Naka number 3 ang level of wind. And then he approached the iliktrikfan.

He made pindot na number 2 button.

Tuloy pa din me sa pag-aayos ng buhok using bench clay fix something.

Natawa me ng lumapit si daddy...

"Dili naman you nagbabayad ng kuryente. Ang thick ng mukha neto, pa-number3 number3 pa ng electric fan this boy"

And then daddy made pinch pinch my pisngi na parang nakyutan lang sa 2 years old bouncing baby boy... ang cute ko lol

"Ang kapal neto, Oh, ang nipis nipis naman pala ng mukha mo."


lol


Pero in a joke-joke-joke time ang nangyaring scenaryo. Natawa din si mommy sa kwato.

Kayo out there, do you have a story to make kwento at mashare, bonding moments kahit mga pahapyaw moments lamang.

Kaya payo lang from the me, na cherish evey moment na you are making live kasama nila mommy and daddy. And sibling na din..


Happy family day. lol Pauso lang na family day ngayon. Gusto kong mapost ng like this. Pak!

Move On

Habang bumibili me ng lunch ko sa angel's burger here near the campus, este the office, may nakita me na something na nagpa-make nerbyos por me. It's her again. Ang notoryus na baliw na ale. Ang nagmake batok sa king fourhead. 

Thanks God telege kesi nemen huwala syang ginawang kakaiba this time. Nakatulala lamang si ale sa kawalan. Baka nag-eemo mode lang. Whew. Buntong hininga here and there. Whew ulit.

Naka move-on na ko sa piling nya yeh.

Tungkol nge pala sa recent post ko na may multipletiple choices... ang tamang sagot there is the letrang letter c. Dinukutan ako ng celphone na parang nagpa-give-away lang me sa bday party

Hokey, tawanan you na me. Pero iyan talaga ang nangyari. Anyway, moving on na me kaya enough for this and that.

Naktulong naman this video por me to be happy. Nakita ko this sa wall ng isa kong prenly pren sa facebook. Sabi ko nga i tag me pero di nakinig. Enjoy...

Unforgettable

Kung sasali lang me ngayon sa photogenic contest, below sea level na ang pwesto ko. Pano ba naman, nanlilimahid na me dito sa working station area place ko. Mekaniko on the lose na ang hitsura ko. Kumakaylangan ako ng tatlong paligo to regain virginity este vitality. Pak

Dili ako nakatuloy sa aking expected galaan with barney and friends sa megamall last time. Nagkameron kasing unfortunate event na dumagok sa aking batok. Something that i'll never ever forget. Shocking much. Nagkameron ako ng instant trauma.

Ayaw na me magkwento about that incident. Faktalagasubra.

Hulaan na lang para mapawi naman ang aking lungkot na nadarama. Drama lang putragis

a. May baliw na nambatok sa kin at dinuro-duro me at yumakap na parang shota
b. Dinakma ang aking pagkalalake sabay kiss at tinutukan ng baril
c. Dinukutan ako ng celphone na parang nagpa-give-away lang me sa bday party
d. Nilaslas ang pants ko to get my celphone with matching sugat sa aking wetpaks

Vote Now!!!

P.S. Para sa mga kikitain ko yesterday ng ngayon, paumanhin ng maraming-maramin. Super Sorry. Dili ko na kayang tumuloy pa dahil its the because ng incident na nangyaring di-inaasahan

Nagpatext naman me kagabi kay Merry Rose kung anung nangyari sa akin. Indian mode tuloy ang kinahinatnan ko.

. Maga pa ang aking two eyes sa pag-iyak kagabi. Dyahe umiiyak. Yak. Kadire.

Yun lang muna.

Party Party

Yappy Birthday ni lola kaninang earlier umaga. Parang na-reborn siya kasi healthy x2 like carrot juice sa mall. 74 na ata sya o 74 enehalf. Ask ko pag-uwi ko later dapternun. Wag ka. Dahil mayabang me ngayon, binigyan ko sya ng five hundred pesos cash. Oha. Good grandson me. I lab my lola granny.

Since birth, may longkatoots na us. We magkakapatids were very mailap like tamaraws and mousedeers. (Tunog endangered at extinct lang hano?). Huwalang nagtatagal na maid in the philippines sa amin. Pinakamatagal na ang isang buwan. Pinakamabilis naman ang dalawang linggo. Dili ko alam kung bakit nagkaganuon ang mga happenings dati. Kaya nuong nagmake-suko na sila dade at mame na magpa treasure hunting ng maids, to the rescue sila lologrampa at lolagrammy. Hayos. Behave kame todo kase loveydoves namin sila.

Hevery mondays, may dala sila pashalubongs, either jollibee burjers or julie's bread or nova chips/etc... Haraw-haraw nila kami ipinagluluto, binabantayan, at iba pa!!

Sobrang thankful me kasi kahit oldies na silang two ay twogether pa rin silang closeness sa aming family at very malakas at maliksi at bibo pa din. Halam nyo ba na tuwing mondays ay pupunta sila sa amin at fridays sila uuwi sa kanilang homecourt? Kahit na medyo dili na kami bata, nag-aalala sila sa aming magkakapatid. How sweet. Hihi.

Nahiya nga me much now, kasi last last week bday ni lologrampa, binigyan ko din sya ng five hundred pesos pero dili ko nagawan ng blog like this. Pero share share na lang kayo ha lolotlola here sa blog entry na ito. Hihi.

Happy Birthday!!! Pag-uwi ko mamaya, magkakainan tayong lahat sa house. Daming handa balita ko. Happiness this!

Hi lola. Sana ma read mo this entry. HI LOLO SANA MAREAD MO THIS . (all caps kasi medyo mahina much na tenga ni lologrampa.)

Ask me Anything

Kaninang later ko lang napag-alaman na ang mga posters ni PGMA sa LRT-2 trains ay bakbakbak na. Punit kung punit ang labanan. Pero may leftovers pa na portions for PCSO advertisments. Hangpanget tignan ng train ang dogyot. hihi

Tama bang nabalitaan ko, na mag hihike ng pamasaheng fare sa mga electrocuted trains natin? OMG thats bulsheet. (Simangot mode) Almost 150% increase daw. Yaw ko na magcomment bout sa issue..

Actually 3rd day ko ng kaface to face this entry na to. Kaya kung anu-anong sheet na ang nagfaflashback at naeencounter ko.

Hangdami-dami na ring singsingpari na worms na nagkalat at parang may session sa senado. Nagkalat sila. 30% ay inapakan ng tao or dogs or cats. Basta. Kaya every step i take... every move i make... nakatingin ako sa lupa. Pero curious me wat kaya ano kaya ang amoy nila?

Nagpunta me sa banyo dahil tinatawag na nya ko. And then here comes na may dumating na nagmamadaling manong. He make puwesto to the urinal next sa tabi ko. Nauna pa sya mag wiwi and then Poof! It became coco crunch! Nagulat kasi me, pagkalakas-lakas na WOOOOOOSHHHHHHH ang aking nadinig. Akala ko'y sa mga babaeng girls lang ang may kakayanang mag WOOOOOOOSHHHHHHH sa pag-wiwi.

No more elaboration. Bye. Happy Monday.



Walang Clue. Pak!

Yung title - para yan there sa kanan of this blog. May Formspring ba kayo? Wula lang. Masaya lang. Ang kulit nga ng mga tanongs ni Ms. Rennane. Hihi

Halo-halo naman this entry. Sarap idelete. 

Tweet Tweet

Kaninang earlier in the morning, i'm ready-ing yung bag ko for office. Nagulat na lang me ng biglang ng wave and say hello! ang isang pizza na naka-wrap sa (wrapper?). Naalala ko, last week pa kami nag-make order ng pizza sa shakey's. Paktay. Smelly na. Buloks na pala. Sayang much. T_T


Anyway, my way, segway, na-follow ninyo na ba si ANABELLE RAMA on (tweet) este twitter? Grabe much. Uber funny that woman. At first kala ko, hoax lang or poser only. Pero the matter that ruffa and others start following and make sagot to here twitter... Naniwala na me.


Heto mga examples...




-dong, nandito na ako sa twitter


-dong, hindi fake ang twitter account ko, sa mukha at katawan ko nga, walang fake, sa twitter account ko pa


-dong, kaya pala hindi mapakali ang byuti ko at di ako makatulog, nakalimutan kong i-promote ang "survivor philippines" ni richard


-mga dong at day, salamat sa mga tweet ninyo tungkol sa akin, baka maiyak na ako, masira ang mascara ko


-sa mga fans ko, pasensiya na kayo mga day at dong at na-busy ang byuti ko, heto na magtu-tweet na ako


-'dong, ano ba 'yung twitlonger? baka may bayad 'yan, gagastos pa ang byuti ko




Oh yeah, mababaw lang me at natawa me much there sa mga tweets ni anabelle rama. 


weh hano naman?




Oh, hano pang hinihintay ninyo? Follow na her! Pak!




Alis muna me, manonood pa ng eat bulaga, live streaming here sa office. Hihi. Walang magsusumbong!




Bloghop mode time... and then ZzZzzZZZzzzz here in the office pa din. Hihi.

Hate List

Sa lahat-lahat namen, ako pa nai-tag ni Ms. Yanah. Wa- me masabi. Flattered me up to the bones. lol x100. Kahit uber init here sa house, pipilitin kong sikaping makagawa ng update here sa blog ko. Thanks to you byudibul Yanah. Ayan puro link mo na. Hihi

Ang mechanicks here sa tag na this ay i-put ang 10 hatest things sa iyong yourself. Sa aking sarili to syempers bale to myself. Huwala ng padalos-dalos-dalos pa. Ay binabati ko pala all the people on my bloglists. Wula lang. Hi lang. Heto na...

1. Mabilis pa sa choo-choo train ako mag sweat kapag hot is the panahon. I hate it! Buti na lang dili me nag ssmeell so bad. I hate the feeling lang. Arte. lols

2. Sleeping beyond 12Midnight. Para kasing so kulang the hours of isang araw. Dili ko mapigilang ibukas ang mga mata ko ng almost 24-7. Kaway-kaway mga eyebags!

3. Magastos me sa food. Lalo na pag nakaramdam me ng pag-crave. Minsan Chocolates, minsan chichirya, minsan candy, minsan chicken, minsan burger, minsan noodles, minsan lahat! Sige. Ako na ang matakaw. Ako na ang masiba. Good thing dili me tumataba. Pero hayaw ko ng lumamon ng lumamon. Ubos pera me. Wa- na pera.

4. Pwede kong gawing drug supplement ang computer games. Kaya ko ang No-Kain, No-ihi, No-tae Policies basta nakaharap me sa computer or any gaming consoles. Hello body complications.

5. Alter-ego ko si Juan Tamad. Kapag gusto kong mahiga ng buong araw, or habambuhay, kayang-kaya ko.

6. Malakas akong mantrip ng mga nakikita kong pipol lalo na if may ka-mirror-effect na artista. Churi-churi.

7. Makalat me. As in burara. Para me ahas na snake na nag-iiwan ng pinagbalatan kung saan-saan.

8. Tulad ni Yanah, may pagkaiyakin me. Hona, lalaki ako, pero weakling ako pagdating sa pag-iyak. Madali akong maantig. ary-eyes na me.

9. I keep saying mura like bad words. Kahit iniiwasan ko na, pilit silang nagsusumigaw na lumabas sa mouth ko.

10. Hobby kong gawing past time ang pag-whi-white lie.

Whew.. Kahirap din pala hane? Mag-bigay ng hatest things sa self.
Sana masiyahan ka Yanah sa pagtugon ko sa tag mo hah.

Tinatag ko naman si Pamunas.

Enjoy the weekdays! Pak!

Traffic Rains

Bedtrep nemen oh! This is total bulsheet. Huway of all things, subrang treffic!!! Late tuloy me ng 8 minutos!!! Pero sabi here, may grace period nemen daw of 15mins per araw. No need to worry daw. Nakapag-sigh tuloy me. O-A lang pala...

Napag-alaman ko na mga bus ang cause ng delay ng mga students like me, este empleyados like me. Nag-sstay sila for good sa isang X-mark the spot, waiting for pasaheros. EH pagkakitid-kitid ng kalsada, singkitid ng jutaks nila. Hihi. Highblood lang pagbigyan nyo na ko.

Tapos there are kotses pa na making liko even though traffice sa kabilang side na lilikuan, eh di mega naka stop sila horizontally sa lane namin. Juskopo.

And the traffic enfor-sirs and traffic endfor-ma'ams (Nyak Korny oh!) nasa sidewalk sila, making the most of their lives na sumilong kasi nga heavy rains!

Magreresign na sana ko kanina, at bababa sa jeep para mag-ayos ng buhol trapiko to make salba the lateness of the other passangers!! Joke

Kapag nga pala if nagkakamerong ulan, nagkakameron ding treffic. Oh I hate rain!!! Nalalate na me sa pagpasok, nalalate pa me sa pag-uwi. Siguro sa baha? Or baka rin sa ma-slippery when wet ang mga crossroads kaya mahinhin magpatakbo ng sasakyan ang mga draybers. Whatchoothink?

Hayan, nagsisidatingan na mga kaopismates ko, Late sila. Hihi. Pak!

See ya Later Alligater!

Let's Drink

Try lang to. Perstaym. In short, unang tikim. Joke. Now lang ako nagkameron time or chance para makapagmake sulat ng entry na... (drumrolls) emo post. Mga Emo-haters dyan, like me, get lost muna pls.

Eto na. Buntong hininga mode. 

Dili ko na alam ang gagawin ko. One-by-one nag-aalisan mga barkada ko here sa office. What to do? What to do? Take notes. Dili ko sila kadepartment. Dinarayo ko lang sila tuwing lunch, meryenda, lamyerda/takas, etc. Dili nyo na mai-aask pero wala ako kabatak sa sarili kong department. How's that naman. 

In short, magreresign ang mga besprends ko here sa opis.

Ngayong nakapagpasa na ng resignation letter ang dalawa, dili ko alam anong mararamdaman. Ayaw ko naman ipakita na malungkot me, kasi ako nagbibigay lakas ng fighting spirits nila lalo na kapag gloomy ang hambiance. Hmmmmmm... Sad talaga.

Kanina lang, nakachat ko ang pangatlo nilang kasamahan, next in line na daw siya. Major loser na talaga me. Wala na me friends sa office talaga. What to do? What to do? Balik ang office life ko as outcast. I have meron friends din naman sa otherside departments pero dili kasing-close ng mga barkada ko. Hmmmmmm.... 

Sa tawanan, biruan, kulitan, asaran, greenminded-an, kainan, takutan, kabaliwan, salamat.

(pause here)

Mukhang magkakamerong iyakan sa huling hantungan, este huling mga araw nyo sa opisina next huweek.

Para sa tatlo kong matalik na kaibigang lilisan sa opisinang aking pinagtatrabahuhan. Adyos. Kitakitakits na lang kung magkamerong chance. Or sa next life. Or sa reincarnation kahit maging kabute ako, prends ko pa din kayo.

Til Friday next week na lang daw sila. Another adjustment. I know, OA me sa ngayon, pero once in a blue moon lang me makatagpo ng true kaibigang friends. Haystt... Maybe susubukan kong magtry na kaibiganin ang mga taga department ko? Dili ko alam. Malabo pa sa 1kb pixel na camera phone yown pagnagkataon.

Get well soon to me.

Now Playing: FRIENDS FOREVER by Vitamin C

(Sensya na all of you sa kaemohang-shit kong ito)

Ay sa mind ko lang tumutugtog ang music. Pakihanap na lang sa Youtube..

Sabi na sa inyong all, perstaym ko gumawa ng emo post, hampanget tuloy ng outcome-output-result.

Crispin

Ikaw. Oo. You! Gusto mong mainis for the moment? Panuorin mo ang role ni Jackie Rice sa Ilumina. Grabe this. Parang nagkameron lang syang major major init ng ulo sa lahat ng bagay. OA. Pero dahil yameh sya. Pwede na. lol sorry for the term.

Wala na namang connect the dots sa pinagsasasasabi ko sa itaas.

Confirmed. Lapitin me. Dili ng tsikas at pa-tsikas. Lapitin me ng baliw. Katulad ng kapareho ng post kong Basilyo, naka-encounter na naman me ng taong medyo nagkameron ng deperensya sa brain. Pero nagkadilemma me for a snap-second kasi para din syang taong matino ngunit kulang sa pag-aayos. Something like that.

Naglalakad me paderecho at sya naman paderecho din. Wula lang. Counterflow ang scenaryo. Noong matapatan nya me, bigla syang sumugod.

Blag!!! Ang sabi ng padyak ng paa.

Pumadyak sya palapit sa akin and/or Umamba na kukunin ang aking body-bag. I feel numb for a while..Pero biglang bawi ang ginawa nya sa balak.

Summary: "Pumadyak sya palapit sa akin and ready to grab my bag pero umurong sya pabalik sa pwesto at tuloy-tuloy lang sa paglalakad. Urong-sulong baga ang kanyang ipinamalas na acting." Diba. Bullsheet this. Nangtitrip?!

Natakot ako. Nanginig ako. Natakot ulit ako. Natulala ako habang binabagtas ang pavements na full of singsingpari. Dili na me lumingon pabalik kasi nga Natakot ako. Nanginig. Bullsheet this ulit.

Paano na kaya? Kung nagkameron syang balisong?
Hindi sinasadya. Kung maisuksok nya yon sa tagiliran ko at tumagos sa brain damage ko?


Hanong drama ni manong? Wow-mali? Gagshow? Baka televised iyon. Makikita sa TV ang pagkatakot at pagtakbo ko na nakatingala. Pak!

Sa sobrang takot me, hanggang until now, ang gulugulo ko mag wento. Tsk. Pakitampal-tampal nga ako.

Inhale... Exhale...

Nananawagan po me sa mga pulis pangkalawakan dito sa lugar namin. Maglagay po kayo ng tatao sa bawat lugar...



... na lalakaran ko.  V.I.P. lang. Hihi

Kwento Lang

Anyare sa hostage-hostage-an? Dili lang me talaga mapalagay na manahimik lang about sa happening sa Quirino Grandstand. Mabilisan lang ito. Promise. Eye to eye promise.

Fail!!!!! Nakakainis ang mga police, swat, at STRATEGIST kung nagkameron man. Period.

Anyway My Way, ayoko nang makisawsaw suka maales taya sa nangyari. Enough na siguro ang madlang people na nakisawsaw at naki uzzi.

Nga pala, kainang today, bumili me ng oil pastel at coloring pencils. Balak ko kasing mag-fine arts. Too late na ba, now na nagkameron na me na work? Para kasing indemand ang mga graphix artix no? Wat can you sabi? I need yelp this time.

Okey Kokey, ito na talaga ang masasabi ko para sa entry na ito.

Martyr like Padre Damaso, este... dili ata sya kasali sa tatlong paring martyr (MARTYS ang natype ko, binackspace ko lang hihi) na ang aking pakiramdam dahil because para akong natotorture here sa work. I'm tired and sick and tired and sick of doing this and that and these and those. Dili na ko mag-cicite ng mga halimbawas dahil nitatamad me mag-iisip. Pero kaylangan ni ako na kumayod para na rin sa mga anak ko. Ay wala pa pala me mga anak. Baka magkamerong maniwala.

Hayun lang. Nais ko lamang na magbahagi ng aking mga nararanasan today. Hayoko lang maipon lahat here kasi difficult. Kasing difficult ng pagtataglish me. Pak!

Basilyo

Tama ba namang makadama ako ng hungriness? Bakit kasi natom-guts pa me. Lumabas pa tuloy ako ng office with my officemates. And then we make bili turon sa labas ng gusali building. Sana dili na lang ako nagutom. Kung hanong nangyari? Heto ang aking salaysay..

Alas Kwatro Y media ng hapon, sa kahabaan ng isang street...

Ito na ang nangyari... While Ric and Cathy ay umoorder ng tig-7 pesoses na turons, I make antay with them making kwentuhan. Dumating ang rising action sa scene. Nagkamerong ale in baliw-baliwan costume. Yep. Tunay syang Sisa.

Tindero ng Turons : "Shoo Alis! Ang baho-baho mo doon ka nga"

The ale just ignored si Kuyang Tindero ng Turons. She make lakad na tuloy-tuloy at tumigil sa aking tagiliran.

Tumigil din ang mundo ko.

Naglabas sya ng patalim at grinipuhan ang aking million dollar life form. JOKE

Ito ang nangyari...

Kinutusan nya ko ng walang pakundangan. Dili naman masakit, pero napa-usod pa rin ang aking ulo forward. In a split second, bigla akong nag ala-david blaine at nagmagic, nagteleport behind Ric's Likod. Dili naman pwedeng behind Ric's Harap. Achehe.

Aleng Baliw-baliwan: "Di ba sabi ko bantayan mo ang tindahan! Anong ginawa mo!"

Tong: "Huh? ah eh... wala po. dili po.... ano..."

Nautal talaga me ng subra-sobra. Heto kasi ang aking wekness. Ang pagalitan. Tamo, kahit dili ko kakilala, kahit pagalitan me, natatameme lang. Blanco. (Ihip ng hangin here)

Bumusina ang isang car na dadaan kaya umalis na rin si Aleng Baliw-baliwan. Natrauma ako. Nasabi ko na lang...

"Wala akong ginagawang masama."

Ric: "Panagutan mo kasi si Ate"

Cathy: "Ano ka ngayon? Hahahahah"

Pati sa mga karatig tindahans pinagtatawanan me. Nakutusan na nga ako, Nakalibre pa ang sambayanan ng libreng lafftrip. Wats happening in the world momma!

P.S. Sinabihan din ako na "Buti dili you made patol. Kasi the one who will make patol a baliw is much more and more much muchness Baliwest of them all"


Pak!

Tricycle Ride

Babalang Warning: Pamatay oras na babasahin lamang.

Hate na hate kong sumakay sa pampasaherong traysikol. Tsk. Pero may exception naman. Hate na hate ko lang if may pasok.

Everyday kasi lagi akong nakikihitch kay Pop. Oo Pop. Tunog mayaman,konyo, feeling lang naman wak epal oke?. And then he will make me and mommy baba sa sakayan ng jeep.  If Monday which is color-coding, no choice but to make tiis sa tricycle.

Heto na ang main reason huway hate na hate kong mag traysikol sa umaga. Malakas ang Hangin. Parang naiimagine ko si Venus Raj ng Pilipinas Representative na making blowing kisses forever sa itaas ng aking buhok. Badtrip. I spend so many minutes para i-style ang aking buhok with Bench Clay. Tapos dahil sa tricycle ride... Masisira!!! Grrrr.... I hate it hate it hate it.

Ako na ang may pinaka-malaking problema sa mundo! Pak!

One thing na mas-like ko about tricycles... Mas-ok sa alright ang amoy ng usok nila kaysa sa jeep. Tamang adiksyon lang kapag wah na katol sa house. Heavy. Hihi

Stunt Man

Habang bumabadtrip me, dahil sa kabulsheetang pagpapatugtog ng kaopishina ko... mga oldies/classical/60's,70's. kakaantok much, na-aamplify ang ala-north pole na ambiance dito sa department. Isang ihip lang sa mga mata ko right now, instant sleeping bag na ko. I hate it. Wa-epecto ang earphones kong Philips.

Anyway, dahil nilalabanan ko nga ang kabulsheetang to, (inulit talaga ang word) naisipan ko na lamang na gumawa ng post. Eto yown. Yun lang. The end.

Eto na talaga. Ay wait. Patugtugin ko muna hetong "I like it" na disco type music. Search mo kung sino kumanta. Dyahe. Pak!

Kukuwento ko na lang ang nangyareng Snatchan ng celphone last time. May snatcher, nagsnatch ng phone. Yun lang.

Ay siyempre i-eelaborate ko.

I was sitting nga sa bandang middle part of the jeepney. Sa loob opkors. And then the jeep was kind of punuan. By the way, My Way, ang jeep ay byahe from v-mapa. Edi punuan na mga students, teachers, at animals. Animals alike lang naman churi churi.

May sumakay na hoodloom. Yes. Sya ang magiging snatcher. Ooops. Spoiler.

May sumabit sa entrance ng vehicle. Jeep pala. And then while the jeep is making harurot, this babae girl naman naglabas ng celphone at nag tetetetetetetext text!!! Hayun na nga, ang bilis bilis ng jeep na malapit ng mag glide...

When ako ay nag-mumuni-muni, i heard a scream na of the babae girl. Eeeeeeeekkkkkkk. Too late.. ay di naman masyadong late. Nalaman naming all people na the manong that is nakasabit sa entrance make hablot the celphone. Nakita ko ang pagkakabagsak ni manong sa kalsada kahit sobrang harurutot ang jeep. Nag-ala Robin Padilla or Stuntmans sya. Nag-eggroll tumbling sya. Gumulong-gulong sa sahig at tumakbo. Iniwasan sya ng mga trak at tsikot. Sad. Sad kasi dili nasagasaan. Pak!

Celphone kohhh!!! (iyak) <----- kawawa naman yung babaeng girl. :(

Usapang Kubeta

Umagang kay ganda seems to be the perfect isigaw pero bumaliktad ang mundo ko. Pagkadating ko sa opish, mega kulo na ang aking stomachache. I even can't make utot na lalong nagpahilab sa aking monster instenstines. Ouchness OMGulay. Baka naparami ako ng gulay?

Dili naging balakid ang pagkakameron ng royal rumble sa aking jackie tiyan. Tuloy-tuloy pa rin ako sa pagtatrabaho, walang patid pa rin ang paggiling ko at pagtatambling sa mga customers na makukulit. Hanggang sa abutin ako ng takipsilim... este tanghalian. OA lang me.

Wah! Hayaw pa din labasan ng masamang hangin ang aking puwit. Mas sumasakit daw ang belly-belly kapag dili ka labasan ng utot. Naprove ko na din. Hang saket-saket. Need ko na talagang magpakawala ng weapon of mass destruction. Krub-krub-krub... (Sound effect kapag lumiit si super mario).

Nagwalk-a-thon ako papunta sa second floor C.R. Ayos. Vacancies lahat ng kwarto... Pero mali. Wrong spelling is wrong. May isa palang nag yo-yo-de-le-hi-hoo. Maalingasaw ng slight lang naman. 

Pumasok na ko sa entrance ng isang kwarto at naupo sa trono. Ibinaba ang lampin at tuluyan nang inilabas ang mga barya na nag-ala plok plok plok mula sa aking Ceasar's Palace. Oh yeah. Tumae ako beybe. The end.

Ay dili pa pala the end. I make punas the tissue paper from my pocket na galing sa aking department. I make pindot the flush. Boo! Sira ang flush! I make kapa kapa sa ibaba to get a tabo with water. Pero malas-sheet. Sheet-malas. Sa pagmamadali kong magquickie dili ako nakapag bring your own tubig. Hinimatay ako. Joke.

Nagpapasukan na ang mga yopeeps sa C.R. May mga jumijingle all the way, at nagkameron ding mga nag-aayos para pumogi ng 5mins. Pasimple akong lumabas, syempre nakasuot na ulit ang lampin ano ba. Dali-dali kong pinupuno ang tabo ng tubig from the faucet. Hangbagal bumagsak ng tubig! Wala pa sa kalahati ang tabo... 

May pumasok na empleyado. Hewan ko sa kanya, vacancies naman lahat ng urinals. Pero sa no vacancy slash taken slash tong's property ang karatula- siya pumasok. Juskopo. Sira nga ang flush, malamang, nandoon pa ang iniwan kong hundred islands of pangasinan mula sa aking History Book. Pinagpawisan ako now lang ng malagkit na malagkit. Naghugas ako ng kamay at umeskapo. Hihi.

May next round pa pala, sa 3rd floor. Pero everything went smoothly that time. Nakapaghugas din ako ng matiwasay. The end na ng story talaga. Pak!

Ministop

Dili ko alam bakit i make lagay this picture. Hihi. Pak! Kaway-kaway!!!

Bad Girl

You, oo ikaw. Tama. Ikaw. You don't need to tell me kung anong gagawin ko. I know my job. Hindi porke babae ka, pwede mo na ko taray-tarayan sa phone.

Why? Alam mo kasi kaming mga boys ay dili make patol. Pero yung ginagawa mo, you make talak-talak me over the phone.

Change position tayo ng job description? Isa pa, the way you talk over the phone, astang bossing ka, astang higher level ka compared sakin? (Buntong Hininga...)

Mabuti sana kung byudibul ka understandable ang pag-uugali you. Pero hindi. You're something i dont even want to describe. Based on your attitude? Pak!

Ok tama na muna ang kaineetan ng ulo sa itaas. Whew. Kakastress much.

Ok na me. Nakakapag release talaga ng stress here sa blog ano? Buti na lang blog you're here for me. Naks.

Kthanksbye.

Lamyerda

Dumayo pa me sa Kauna-unahang mall ni Henry Sy na Shoemart. Tandang-tanda ko pa tong SM Cubao as Shoemart and pagkatapos ay katabi ang mall ni Ali. Ang Alimall. Todo background? Sige itutuloy ko na. Noong unang panahon, magkakabarkada sila Shoemart, Alimall, Rustans, at Fiesta Carnival -Weeeeee!!! Karusel RolerKoster Katerpilar and much more! Weeeeee ulet!!!


Ang SM lang at Alimall ang natira. Bow.


Nagmigrate na sina Rustans at Fiesta Carnival. Nag-instant makeover ang una into Shopwise at ang huli into Appliance Shopping Center. Great! OA lol.


Ok, so much na for the intro... Going back to business.


Enter the dragon ang ginawa ko sa Shopwise. Hongloke-loke. Complete accessories. From Meats to fishes, gatases to sopdrinks, chichiryas to tinapays, and much more! Pati happliances nagkameron din at mga damits.


Na-amazing ako don sa isang glass shelf. May headsets/earphones/earbuds/supra-aural/etc.  Iba-iba. Correct na correct as in tamang tama! I need that sa office. Very very maingay kasi ang mga kaopismeyts ko na magpatugtog ng classical music na boring to death, at makinig ng rakrakan paminsan-minsan. Mega Sound blasters kasi ang happiness nila na nagiging sanhi ng aking sadness. Pakingness.


Before ako nagmake pili ng earphones, nagmuni-muni muna-muna ako-ako. Nagkameron na ko ng humigit kulang not 1, not 2, not 5, but 10!!! 10 headsets mula sa ever famous na CD-R King. Pelekpeken! Hang bilis masira. Pakingness.


Its show time at diz iz it. Branded na this time ang bibilhin ko. Tararan! Tararan! PHILIPS!!!


Ang presyo nya? P199 only. On sale pala weh. Ang original price is P499. Watta-sale!!! Yung picture sa above ay medyo similar sa nabili ko, pero same silang water-proof.

O hano pang iniintay nenyo? Taralets na sa Shopwise!! Marami pang choices!!! Sasamahan ko you. Pero naka walkie-talkie tayo. 20 feet distance. Pak!

Nanaginip Me

Panget! Panget! Panget! Ugly! (Hindi ang pussy sa taas hah)

Ugly! --- Yan ang aking dream kaninang byudipol sanang morning. I woke up pawis na pawis at parang kitikitikiti na di mapakali. Pak!

Kaka-weirdo naman kasi. Pwede naman Megan Fox o Megan young, o lahat na ng Megan sheet ang mapanaginipan. Bakit Bucket BAKEET!

Ganire ang mga pangyayare.

May sa kulto daw sa park. May ginagawa silang oration or something. May subject silang isang tao. Ako, from a distance, nagmamasid. Parang nagcoconjure or nagsusummon sila. And then nung malapit ng matapos, I ran daw papunta sa amin kasi takot me much sa ilaw. And then naging elephant-caterpillar ang Ineeksperimentuhan nila. Mega tapak, talsik, sigawan dahil sa nag-ala- ULTRA stampede ang monster. Tapos ako takbo sa house. And then and then may malaking talangka. That sheet talangka made our backyard its bahay, nag burrow sya doon at takot na takot me talaga. And then nagising ako.

I know, tong dream ko hindi typical like ghosts, mumu, multo, apparitons, o basta. 

Hanggang until now, dili pa rin ako mapakali. Iniisip ko, anyare? What in the World owas that! Why like that. It's weird. Nakngkutongbusog naman.

Tama naman ang pagkakahiga ko sa aking wonder sofa. Nakatapat ang aking two feet sa north, at wind element kasi medyo mahangin dahil sa iliktrikpan, ang aking hands naman ay naka spread pointing west and east, sapul din ang metal arrangement and porcelains. May wood element din dahil tabla. Sabihin mo nga. Hanong mali!

Tama. Bibili ako ng Dream Catcher. Pak!

P.S. walang katotohanan ang feng-sui na pinagsususulat ko sa taas. 

langkwentang post lang. lol

Kainan ni Wendy

Nagugutom na ang mga alaga kong hobgoblin at greengoblins sa chan. Urgent na kaylangan nilang chumibog. What to do? What to do? Hang daming resto-restoran. Naisipan kong Jumollibee para mag espanghete at fumried chicken. Kaso, kaka Mcdo ko lang last times. Konek?


Napa look out! ako sa kanto, may rare na restaurant. Kasing rare nya si Mewtwo ng Pokemon. Ang... Cindy's!!! Joke lang. Wendy's ang nakita ko. Hihi.


Pumasok ako malamang. Napa WOW-Ulam ako! Grabe... Nakakalula! Hang daming... Upuang bakante! Wahahahha, baka hindi lang kasikatan ni Wendy na may ari ng Resto. Mayroong tatlong mesang no vacancy. Kumikita pa naman si Wendy anyhow, somehow. Ang kyut nya no kahit may freckles. (turo sa itaas na pickchur) hihi


Dalawang minuto me naka standing ovation sa harap ng counter, nagmamasid ng pwedeng kainin. Napatingin ako sa pader na salamin. May 49ers. Macaroni something. Ahh... Miss mayroon ispageti? Inalok nya ko ng meal. At dili ako nakatanggi. Iba ang inalok nya. Peckingsheet sya.


Ispageti at hamberjerjer ang inalok nya sa bobong utak ko. Nakaserve silang dalawa sa styrong kalahati, tapyas ang takip. Badshot kagad para sakin to. (Astang konyo daw ako? pak!) Paano ako dili madidisappoint? 120 pesoses ang inihapag sa aking harapan. OMG dili man lang naka plato? Dili naman ako nagtake out. Boo!


Ang Ispageti, ok sa olrayt naman. Dili sya kasing tamis na pambatang lasa tulad ng sa Jollibee, at dili rin sya mamasa-masa na look-a-like ng paneesh na Mcdo Ispageti. Oooops. Nagsasabi lang ako ng naexperience ko, wa-intention na siraan si Ronald Mc Donald. Masarap ang Ispageti ng Wendy's. Pwede na sanang itapat sa mga Penne Pasta ng Pizza Hut, White Sauce Pasta ng World Chicken, o ng Kahit anong pasta ng Isbarro's. Iyon nga lang, nakaka dismay sa presentation. Aminin natin mahalaga ang itsura ng kakainin natin lalo na if the price is right, este high.


Ang hamburjerjer naman, Walang wow factor. 6 o 7 ang ibibigay na score dito ni Vice Ganda kung nagkataong ihain to sa kanya sa Showtime. This time, panalo naman ang burger ng Jollibee, pero Laos pa din ang hamburger ng Mcdo. Isisingit ko na rin ang pagka-yummy na burger sa Burger King. In summary, di ako natuwa sa burger ni Wendy. Boo! 


Hayan, may kaunting background na kung ano ang field ko. Health Inspector o Food Tech o Dietician. Syempre di naman kapani-paniwala. Stir lang po! Pak! Trip ko lang asarin si Wendy kasi naman napamahal ako sa kanya. Napamahal ng gastos! Sabi na nga ba, kaya pala kaunti lang ang kumakain eh. Pinairal ko na naman kasi ang Instincts ko sa pagpili ng resto. FAILED!

Rating: STAR STAR 

Random

Mukhang bumabait na si Rubi. OMG why naman ako nanonood nito. Dahil kay Angelica. (Drools). Enough the segway.Pagkatapos kong todasin ang one mangkok of Sayotes, half body ng Daing na Bangos, at one fourth mangkok of San Marino Corned Tuna, ako'y tunay na nabundat. Okey, hindi yan ang kwento. Ahem. ahem.

Inuwi ko na from office, sa ilalim ng aking desk ang sandamukal na tshirt kong pinaghubaran. Yep. Macho dancer me. Syempre biro lang. Medyo nagdadala me ng extra tees sa office in case of emergency like: mapawisan dahil sa angry araw, madumihan dahil sa agiw dusts, etc. Laba day ako mamaya. Dili talaga ko knowledgeable sa laundry, kaya i will make babad na lang these dammit damits sa Del. Pwede na ba yown?

Anyway Marcos Highway, plano ko din mamaya na magpasyal sa Mall ni Henry Sy. Pasyal pasyal... Teka. inaantok na ko. Ayaw ko na. Pak! Uso ang random kaya pa-try na rin. Perstaym in History of Forever tong paggawa ko ng random. Pak ulet!

Spelling Bee

Tingin sa kaliwa, tingin sa kanan. Sight-seeing, course is clear. Puwedeng-puwede ng mag-blog. Hihi. Demonic tawa on the loose.

Feel na feel ko na naman mag make story, but shempre true to life story ito. Minsan may batang isinali sa spelling  bee. At ako iyon shempre.

Sa kadahilanang ako ay merong brain na hitik sa sustagen prime, tandang-tanda ko pa, 5 years young me, at ako ay prep kid. Medyo lacking ako sa gulay that time kaya medyo patpatin me. (Turo sa taas - yung gulay not me.)

Ang setup, may upuan at mesa ang bawat kalahok sa spelling bee. Ang venue, sa hentablado ng ground floor. Pero ang mga audience ay mga uzzi-usiserang teachers at janitor (isa lang ang janitor ng school, dati syang ice cream vendor sa campus).

Hayan na, sakay ng karwaheng gawa sa kalabasa at hatak ng mga usa, dumating ang prinsipal. Si Mrs. Zarah. Naglakad na parang pendulum sa harapan naming 6 contestants. Nagpakilala, hi i am Mrs. Blahblah Zarah. 74 years old. Batang Makati. May kasabihan po tayo... ok fine pakulo ko lang ang introduction nya. Derecho na sa spelling!!!

Children, listen carefully, im going to repeat the word twice, and afterwards, I'll use it in a sentence. - Parang ganyan ang pagkakasabi nya.

Ok, here's our first Word... Bedjketabols. I repeat. Bedjketabols. Cerrots, Potato, and Raddish are examples of bedjketabols.

Swak na swak. Win na win sa spelling. Nagets ko naman kaagad. Walang nag-run-time-error kahit sino. Yun nga lang, ang daming seizures este erasures ng mini blackboard ko.

At nagpatuloy-tuloy na ang spelling bee, hanggang sa ma-evict ako dahil ninominate nila kong maalis. Tong, you are the weakest link. Goodbye!

At why did naman I get evicted? Dahil ito sa may sa demonyong word na Recess!!!, inispell ko sya ng "Reccess". Pecking-sheet talaga oh. Ang shongangots ng word na yon no? Hindi man lang ako umabot sa championship word na pagkadali-daling - Denial. Natalo ang isa kasi Denail ang isinagot nya. The End.

Hindi ko ata to ikinuwento sa aking payrents. Embarrassing much.

Wala lang, sumabaw lang utak ko kaya napakwento. Hihi

Yawn

Ayaw ko ng ganitong senaryo. Parang may nagsaboy na fairy ng kanyang pixie dusts at making the place foggy, making me very sleepy. Kulang na lang ay Ipootan ako ni Adarna Birdie. Hayoko non. 


Lahat na ginawa ko, pero kulang pa din. Lol parang line lang sa pelikula. Kadiri. I mean, halos 20 tabs na nga ang naka-open sesame sa aking web browser. Wa-epek pa din para magising ang katawang lupa ko. Anong nangyayari, why like this? 


Isitda weather? the ambeyonce? the people around us? Katamad din mag-isip. 


I really need something, kung ano man ang makakapaggising sa nanginginig kong katawan at mind. I need something non-sleepy or non-boring. Now na! Tito Boy. Now na!


Ikaw anong recommendation mo? Dali!


Current Status: Hikabtodamax

Elementary Stories

Me just an ordinary ischoodent noong gradeschool. Hindi completo ang iyong gradeschool life kung dili mo na-hexperience ang ups and downs nito. Hokey, may closure hitong post ko sa about gradeschool, so dont expect kwentos from highschool and college kasi its the because i never did i never have one. Jukjok lang syempere.

Sit and relak relak like the picture above. Ako nga pala ang bata sa ritrato sa itaas. Syempre hindi kapanipaniwala. Char-char lang sabi ni Melai.

1. Naranasan ko ng maging TOP 2. Baket hindi top 1? Talamak kasi sa nakanangsheet na school namin ang "girl power" na laging TOP 1 ang mga babae. 75% ng census sa Top 10 ay babae. Actually, top 4 lang me, nagkameron lang ng dengue ang top 3, at maagang lumande si top 2. Hang talino ko pak!

2. Nakatikim na ako ng pagkabigo sa mga quizzes. Iyong SCORE ko ay tipong dili man lang nakaabot sa Kota ng mga asawa ng taxi drivers. Kaya ang pinagawa ng chicher na mukang taxi, pina-recite lang naman me ng angelus in the front of the madlang classmates. Siguro nasa 7 kami. Hindi umabot sa finale ang angelus dahil may natae sa brip. Excuse me po!

3. Nagsusuot me ng bacon. Jonels ang tatak. Knows nyo na kung ano yang tinutukoy ko. Brip yan tangengots. Di ko na i-eelaborate ang about page ng jonels brip.

4. Nagjingle-bells kaming mga friends and countrymen sa trashcan. Buset na demonya kase ang chicher namen. Wowowee-wee lang ipinagkakait pa? Pero di ko knows if she's alive pa. Dili ko na knows ang kanyang whereabouts. How is she kaya?

5. Natural lang na palengke ang senaryo sa classroom. Not yung typical na may nagbebenta ng nutribuns hah. Palengke as in Noisy much. Pagka noisy much, Isa lang ang pwedeng mangyari. The Attack of the Tagalista sa Pisara. Di maiwasan, ako ay naitala sa listahan ng utang ng tinderang tagalista. May singil na Piso, at dalawam Piso kapag Standing Ovation ang actions mo.

6. Naala-ala-alalala-alala ko din ang aming virgin na library. Kala mo teacher ano? Dumi isip you talaga. Ang virgin library na never been used, never been touched. Kasingliit lang sya ng cubicles x 3. Papaano mo naman pupuntahan, mismong mga chichers nagmamake stories na may gumagalang pugot na head in there. Creepy much.

7. Napakapilyo ko noong akoy nasa gradeschool. Isang bowl ng kagagoohan ang aking nagawa.  Heto na lang mabilisang summary...

Naglagay me ng staple wires in a deadly formation sa mga seats ng brown and mababahong armchairs, ginawa kong arcade machine ang kuryente socket and I make lagay ng singkwenta sentimos with agila and naluto sya, hihi. I made lapis a fatal weapon wherein itinusok ko sa aking kaklaseng makulit. (masmakulit sakin), Nanghampas ako ng libro, hinampas ko yung maingay. Irita ko sa maingay. (syempre lalaki ang hinampas ko, di ko kaya humurt ng gal ayeee). I make buhol the long and kinky hair of my byudipool classmate na nasa harap ko, bored lang ako that time sorry na. The End.

Next Year, Highschool naman ang aking i mamake ng story. Pak! hihi

Alice In Wonderland

Habang umuulan ng heavy rains sa labas, di naman syempre pwede sa loob... at habang may mga wattabunganga na nag-aaway na mga kapitbahay, naisipan kong magbukas ng blog para magsulat. Kaka kasi eh. Kakainspire. Kakainis. Kaka.. Ewan.


Kaninang goodmorning, pagka-end ng Showtime, ay teka huwala na pela ang Diz iz it sa shiyete. Hihi. Pagkatapos ko nga manood, kinuha ko ang CD Racks ni Papang. Mayroong mga reyted eks, pero syempre ang aga-aga pa much para laruin ang "ninuninu" ko. Nagsalang ako ng dibidi-dibidi entitled: "Malice, este Alice in Wonderland".


Hang pagkakatanda ko, noong bata-bagets pa ako, napanood ko na to somewhen between 1 - 8 years old. Pero wala akong natatandaan kahit na anong signigicant important na part except sa nagkameron ng rabbit at pussycat na mega smile to the max. 


Unang-una napakabyudibul ni Alice. Kaka-inlabmuch. Ang pinaka istorya pala nito ay...


INHALE...


Si Alice mula sa kanyang dapternun proposal ceremonyas sa lihim na hardin ay tumakas mula sa boy na nagpropose sa kanya na hindi nya type tapos nakaka-sight-seeing sya ng rabbit na praning na may hawak ng golden watch from recto and then Alice fell sa isang manhole sa puno tapos nag shrink and grow x 100 sya para sa mga missions and then may prophecy na Alice will kill the dregon na alaga ng bruhildang malaki ang head and then andon si johnny depp na mukhang abstract tapos may madaming animals while naghahabulan and there comes  i mean andon din si pagkapretty pretty na si anne hot-away and then may mga kawals lots of kawals red and white tapos duel na sa pagitan ng mga champions na sila Alice at ang dregon called Jabawoki and apter beating the dregon Alice gained the dinuguan from the dregon's toothache and make inom tapos nabalik na sya sa real world pagkatapos nyang mag goodbye kela johnny depp at anne at pusa at daga and everything else at noong nasa real world na hindi sya pumayag na magpakasal doon sa shanse nya the end Whew Period Period comma comma Period here.

EXHALE...

Rating STAR STAR STAR STAR STAR

After ng movie review kong ito, sigurado ako na magrerequest pa kayo na magpa movie review kasi malinaw at maliwanag pa sa sikat ng sun akong mag review. Buh bye Period.